Met Zippi brengt Theater FroeFroe de fabel van de krekel en de mier van Jean de La Fontaine voor 3-plussers. Hoewel dit verre van een politieke voorstelling is, kan wie dat wil er een verwijzing in zien naar de huidige asielcrisis waarbij asielzoekers op straat moeten kamperen in Brussel (de mier geraakt in deze voorstelling ondergesneeuwd wanneer die geen eten vindt en de andere dieren, het konijn, de beer en de vogel willen hem géén onderdak verlenen, laat staan eten met hem delen), de ratrace van werken werken werken die onze huidige kapitalistische samenleving geworden is en een verwijzing naar de uitspraak van Antwerps cultuurschepen Nabilla Ait Daoud die eind vorig jaar zei: “Als jonge kunstenaar zou ik werken voor mijn centen zoals iedereen“ wat hier leest als een politicus die (de maatschappelijke rol van) een krekel verwart met (die van) een mier.

‘Bestaat Cirque du Soleil nog?’ Het was een vraag die we deze week te horen kregen toen we zeiden dat we naar Crystal, de allereerste circusvoorstelling op ijs van het Canadese gezelschap gingen. Om maar te zeggen dat velen vooral de precaire financiële situatie waarmee het wereldberoemde circus kampte door corona onthouden hebben de voorbije jaren, maar kennelijk vergeten zijn dat in die periode meer dan 3.400 medewerkers van de 5.000 ontslagen werden, en het bedrijf een doorstart kon maken na een overname. Zo’n 400 dagen was er door de pandemie niks live van het gezelschap te zien. Maar de opnames van oudere voorstellingen of delen daarvan werden wel vaak opgevraagd.

Muziektheater De Kolonie is niet meer. Lang leve Johnny Mus! We denken de wereld, de allereerste muziektheatervoorstelling van dit rebranded huis ging in corso in première. Een voorstelling die drie spelers in een vak zet op het podium. Ze stopt als er eentje uitstapt en is pas écht gedaan als ze met hun drieën met een voorstel op de proppen kunnen komen hoe ze de wereld kunnen veranderen. Pas als ze slagen in het experiment mogen ze weg.

Ruim drie kwart van de schilderijen die gekend zijn van Johannes Vermeer (1632-1675) zijn nog tot 4 juni 2023 te zien in de tijdelijke tentoonstelling Vermeer in het Rijksmuseum te Amsterdam. Het is de grootste overzichtsexpo ooit rond het werk van deze Delftse kunstenaar en de allereerste die het Rijksmuseum rond zijn werk heeft samengesteld. Al moet daarbij de kanttekening gemaakt worden dat het topstuk ‘Het meisje met de parel’ al op 1 april terugkeert naar het Mauritshuis in Den Haag.

‘Is er iemand in de zaal die kan hypnotiseren?’ vraagt Anatole (Kris Van Trier) bij de start van de voorstelling in De Klap. Niemand blijkt dat te kunnen. Dus heeft hij speciaal voor deze voorstelling een zelfcursus (aan absurdisme geen gebrek dus n.v.d.r.) hypnotiseren gevolgd. Tot nu toe is hij er niet in gelukt, maar vanavond is hij er redelijk gerust op dat het hem wel eens zou kunnen lukken. Daarna vraagt ie aan ons of er iemand is die gehypnotiseerd wil worden. Ook daar blijkt niet meteen iemand kandidaat voor. En al zeker niet wanneer ie stelt dat hij wellicht iemand zo ver kan krijgen dat ie denkt een kilo rotte vis gegeten te hebben, waardoor als de gehypnotiseerde terug wakker wordt die wel eens over de eerste rij – ‘op uw zus!’ (Bieke Ilegems, zus van Herwig zat daar n.v.d.r.) – zou kunnen overgeven. Het is Compagnie Marius ten voeten uit, vanaf de start het publiek betrekken en niet in het minst iets uitsteken met de eerste rij. Een truc die nog steeds werkt en in geen tijd de aandacht weet te vangen van de toeschouwers.