6 nominaties voor de Oscars heeft Tár op zak. De film die Todd Field schreef en regisseerde over de fictieve lesbische componiste en dirigente Lydia Tár gaat over machtsmisbruik. Die komt uiteindelijk aan het licht (hoewel er ook een bewerkte video over haar viraal gaat zodat ook fake news een thema is dat deze prent aanboort) en zal de ondergang van de vrouw inluiden. Tár is onder andere genomineerd voor de Oscar voor beste film, beste regie, beste originele script, beste cinematografie, beste montage, en beste actrice (Cate Blanchett). Wat ons betreft is Cate Blanchett de gedoodverfde winnaar. Met een Golden Globe op zak en een Critics Choice Award die haar acteerprestatie in deze film terecht beloonden, heeft ze de beste kaarten in handen om de Oscar ook daadwerkelijk te winnen.

Dat de Vlaamse mediasector een van de achterlijkste is ter wereld bewees ze nog maar eens in het Studio 100 pop up theater. Eerst en vooral door terug een show door de strot te rammen van de Vlaamse mediagebruiker door tegelijkertijd op verschillende zenders hetzelfde aan te bieden. Wie wou wegvluchten kon net zoals in de fijne jaren ’80 onder andere terecht bij de Nederlandse televisie, Netflix of Disney+ of een avondwandeling in het park maken. Maar die misten dan wel wat volgens ons een primeur is in de Vlaamse televisiegeschiedenis. Een programma dat op één uitgezonden werd en dat tot twee keer toe onderbroken werd door een reclameblok met allerlei trailers en boodschappen van algemeen nut.

26 januari 2023 gaat de geschiedenis van concertnews.be in als dé avond van hét grote dilemma. Ofwel naar het concert van Robbie Williams in het Sportpaleis trekken ofwel naar tv kijken. Zijn laatste top 10-notering in de singlecharts in Vlaanderen dateert van 2009. Puur op basis van deze cijfers kan je stellen dat ie irrelevant geworden is, wat zich evenwel niet vertaalt in de totaal van de pot gerukte exuberante ticketprijzen die deze artiest nog durft te vragen. Het alternatief waar wij voor kozen, is al minstens even irrelevant. De Mia’s godbetert. Who the fuck cares about the Mia’s (behalve de muziekindustrie zelf)?

Operation Fortune van Guy Ritchie is een wat fletse voorspelbare en flauwe spionage actiekomedie geworden. Zo’n prent die je over je heen laat komen en uitzit maar verder niet zo bijzonder is.

Wat een fenomenale voorstelling is Mijn lieve gunsteling! Na twee uur en half toptheater veerde een volledig uitverkochte Rabozaal in de Stadsschouwburg van Amsterdam als één man recht. Die twee korte technische onderbrekingen omdat zowel Eefje Paddenburg als Hans Kesting een nieuwe micro en zendertje opgeplakt moesten krijgen, keek het publiek – terecht – door de vingers. De twee flirten niet alleen als de 49-jarige veearts Kurt en het meisje dat veertien is met elkaar maar ook met technische issues. Zo staan ze samen in de regen en zingen ze Whitney Houstons ‘I will always love you’ waarbij hun eerste kus valt en dompelt hij haar lange tijd onder water in een kuip waar dieren normaal gezien hun drinken vinden. Tja, da’s natuurlijk het lot (de techniek) een beetje tarten ook. Wat deze voorstelling die gebaseerd is op het boek van Marieke Lucas Rijneveld zo sterk maakt, is hoe Ivo Van Hove erin slaagt om met scenograaf en lichtontwerper Jan Versweyveld een filmische, ja zelfs epische tour de force op de scène te ontwikkelen.