Topfictie met een topcast. Eén heeft er al jaren een patent op op zondagavond. Maar nu blijkt Play 4 de woensdagavond wel eens te kunnen claimen met het prestigieuze Assisen en de commerciële zender zou daar nog wel eens in kunnen slagen ook. In de zevendelige serie volgen we het assisenproces van Eveline Van Laecke (Violet Braeckman). Zij was jarenlang de prima ballerina bij de danscompagnie van topchoreograaf Samuel Indria (Geert Van Rampelberg). Met hem had ze ook een seksuele relatie terwijl hij een vrouw had (rol van Natali Broods). Maar op een dag gaat het niet meer. Samuel wil zijn oogappel behoeden voor de eerste recensie die stelt dat ze te oud geworden is. ‘Uw lijf trekt het niet meer.’ weet ie en hij stelt dan ook Iris (Veerle Dejaeger) voor als de nieuwe sterdanseres. ‘Ik kan mijn werk toch niet afzwakken voor u!’ zo probeert hij Eveline te overtuigen dat het tijd is om te stoppen. Hij garandeert haar dat hij voor haar zal blijven zorgen en haar niet in de steek zal laten. Iris mist namelijk inleving, en op dat vlak kan ze dus nog wel gecoacht worden door Eveline. Maar op de premièreavond van zijn jongste voorstelling ‘Heavy heart’ besteedt ie geen aandacht aan haar. De voorstelling leest dan ook als een mea culpa voor wat er in het verleden gebeurd is. Alle focus - ook in het dankwoord na de voorstelling door de choreograaf en artistiek directeur- ligt op de veranderingen die de compagnie doormaakt, en het verleden dat ie achter zich laat. Van Laecke voelt zich echter niet langer erkend en mogelijks opzij geschoven. Is dat haar motief om een moord te plegen? Het is aan de kijker thuis die de rol van de jury speelt om dat te bepalen. Hoe de reeks eindigt, beslist de kijker dus. Na zes afleveringen volgt de finale. Daarvan zijn er twee versies opgenomen, die waarin Eveline schuldig bevonden wordt, en een waarin ze als een vrij mens naar buiten wandelt. Welke wordt het straks?

4,1 op 10 geven de bezoekers van Kinepolis aan Knock at the cabin, de Amerikaanse psychologische mystery/horrorfilm van  M. Night Shyamalan. Die schreef niet alleen het script. Hij regisseerde de prent ook die de mosterd ging halen bij de roman The Cabin at the End of the World van Paul G. Tremblay.

De Vlaamse film- en televisieprijzen, de Ensors, werden voor de dertiende keer in Oostende uitgereikt. Grote winnaars waren Close die het beeldje in de wacht sleepte voor beste film, beste regie, beste scenario, beste hoofdrol, beste geluid, beste director of photography en daarnaast ook nog eens met de publieksprijs aan de haal ging. Bij de tv-series was het Roomies die bekroond werd als beste serie en verder Ensors kreeg voor beste regie, scenario en muziek. Het regisseursduo Flo Van Deuren en Kato De Boeck ontving nog voor het gala van start ging ook de Ensor voor Belofte van het jaar. Zij hebben drie jaar van hun leven besteed aan Roomies en hun sociaal leven op een laag pitje gezet. Voor de tweede en derde reeks hebben ze minder tijd gekregen, lieten ze in een audio-interview aan ons weten.

Een tv-format dat je eerder verwacht op Ketnet (er deden dan ook bijzonder veel tieners mee tijdens de eerste aflevering) of een commerciële zender dan op één. Dat is The greatest dancer van Vlaanderen bedacht door Simon Cowell, de man achter X Factor en … got talent. Vandaar ook dat dit programma ook zo hard lijkt op die voorgaande. Met dat verschil dat het er nu nog totaal niet om spant. Pas over vier weken zal de jury een zwaar verdict moeten vellen. Want er kunnen maar 9 kandidaten door. 3 voor elke coach. Een geldprijs van 25.000 euro staat op het spel.

Nostalgie is een hardnekkig virus. Dat weet viroloog Steven Van Gucht als geen ander. Guga Baul en Jonas Van Thielen blijken er duidelijk mee besmet. In Badje vol met stroop eren ze hun comedy-icoon: Urbanus, en rijgen ze het ene weetje na het andere over tv-programma’s uit hun jeugd met hetzelfde gevoel voor detail dat een archivaris heeft. Dat Samson en Gert en Urbanus (die laatste in Koko Flanet-outfit) te zien waren in de begrafenisspecial van Florke (Ann Petersen) in Thuis bijvoorbeeld. Dat Gert Verhulst de inspiratie vond voor het personage van Alberto (Koen Crucke) bij Koko Flanel waar die laatste ook een homoseksueel personage speelde, zijn maar enkele ervan. Hun gevoel voor detail? Dat ze zagen dat Urbanus bij Thuis zijn iconisch jasje uit Koko Flanel droeg. De twee doen tijdens hun voorstelling aan publieksparticipatie. Zo mogen de toeschouwers kiezen tussen de films Hector en Koko Flanel die ze zullen naspelen. Tijdens de première in Schouwburg Noord werd het Koko Flanel, al moet gezegd dat er tussendoor ook bijzonder veel uitgeweid werd.