Al twintig jaar staat Blue Man Group in Berlijn in het Stage Bluemax theater. Wereldwijd zagen maar liefst 35 miljoen toeschouwers de show waarvan alleen al in Berlijn 4 miljoen. Vermits zo’n lange runs steeds zeldzamer blijken, trokken wij naar Berlijn om het fenomeen live te ervaren.

Een rijzende ster kan je Elindo Avastia, bij ons vooral gekend om zijn rol als Jimmy in Ghost Rockers niet meer noemen. Tien jaar zit ie ondertussen in het musicalvak wat hem hoofdrollen opleverde in o.a. Kinky Boots, Frozen en Tarzan. Juister lijkt ons dan ook om hem te beschouwen als een gevestigde waarde ondertussen. Die laatste twee musicals speelde en speelt ie in Duitsland waar we hem gingen opzoeken in het Stage Palladium theater net voor ie de schmink in moest voor Tarzan.

De verrassing van de festivalzomer 2024? Dat Parkhappening Schoten dat haar 25ste verjaardag vierde niemand minder dan Metejoor wist te strikken. Een grote vis voor een relatief bescheiden festival qua omvang voor zijn doen. Parkhappening Schoten is gewoon een buitenbeentje deze zomer tussen andere (gratis) stadfestivals of gemeentefestivals. Want wat die niet zelden deden was knippen in het programmatiebudget met als gevolg een zwakke programmering (en soms matige publieksopkomst). Niets van dat in Schoten dus dat voor het tegenovergestelde koos en zoals gezegd groots uitpakte. En wat bleek? Het was een match made in heaven. Metejoor bracht een killerset van een uur aan een verschroeiend tempo. Rechttoe-rechtaan. Gene zever, maar gewoon (blijven) gaan van begin tot einde.

Een extraatje omdat Zomer van Antwerpen dit jaar dertig kaarsjes uitblaast, kregen we met The Genesis van Copenhagen Collective. En wat een verjaardagscadeau werd het! Een van de strafste multidisciplinaire voorstellingen die we er de voorbije jaren te zien kregen.

De Sint-Amanduskerk. Een licht- en lasershow door Vertigo. En twee dj’s (Den Sorte Skole) die de huisdj’s van het Deense Roskilde Festival blijken. Dat doet vermoeden dat Refrakto een feestje is van iets meer dan een uur. Het tegenovergestelde is waar. Een contemplatieve voorstelling is het, die schoon is in al zijn tegenstellingen, tussen verstilling en beats, introvert en extravert, een die vooral een boodschap over de verschillende culturen heen uitdraagt in een door spiritualiteit of als je wil religieuze soundscape die eenieder van ons verbindt.