Het Franse drama Peter von Kant is losjes gebaseerd op The Bitter Tears of Petra von Kant, een toneelstuk uit 1971 van Rainer Werner Fassbinder. Regisseur François Ozon is daarmee aan zijn tweede prent toe die zich baseert op het werk van deze Duitse toneelschrijver. Eerder verfilmde hij in 2000 immers Water Drops on Burning Rocks naar het stuk Tropfen auf heiße Steine uit 1966. In Peter von Kant maakt hij van het hoofdpersonage een man, Peter (neergezet door Denis Ménochet) die passioneel verliefd wordt op de acteur Amir (Khalil Gharbia).

Op de vijftiende Bollekesfeesten in Antwerpen bleek Cleymans & Van Geel vooral het best als coverband. Niet dat hun eigen nummers niet werkten op de Grote Markt van Antwerpen op ‘We kunnen ons redden’ na, een te persoonlijke break upsong van Van Geel waar een festivalpubliek nu eenmaal géén boodschap aan heeft en dus logischerwijze ook vollult, iets wat het duo met hun staat van dienst op voorhand moest weten. Maar de twee klonken naar het einde van hun set samen met hun band, met onder andere Florejan Verschueren op toetsen en Damian Corlazolli (waarmee Cleymans nog in Spring zat, grappend had de zanger het echter over ‘de betere jeugdreeks Johan en de Alverman’) aan gitaar, veel strakker toen ze aan het coveren sloegen.

Dé avond voor Antwerp’s finest OLIVIA en Maksim werd het tijdens de Bollekesfeesten op de Grote Markt in Antwerpen. REGI had hen namelijk naast Pauline en CAMILLE als gastartiesten gevraagd. De thuismatch voor die twee werkte duidelijk ook in hun voordeel.

Nog tot eind juli staat Compagnie Marius en t’ Barre Land met Houthakken in het Middelheimpark. Daarna volgt Léocadia en dan gaat het gezelschap op zoek naar andere oorden. Want deze zomer is het de laatste keer dat Compagnie Marius in het openluchtmuseum speelt. De samenwerking tussen beide werd namelijk opgezegd.

Guido Belcanto zei dat ie ging komen, en hij kwam inderdaad in het OLT. Wel een uur en veertig minuten, wat lang is voor een man. Sterker nog, in het Rivierenhof bleek ie ook een perfecte weersvoorspeller. ‘Ik ga nog drie liedjes zingen en dan gaat het stoppen met regenen. Let op mijn woorden.’ klonk het net voor hij het heerlijk zomerse en toch ook wat scherpe ‘O, wat een mooie dag inzette’. En effectief, kort daarna (zelfs sneller dan ie voorspeld had) sloot de dag nog mooi af.