Een beeld zegt meer dan 1.000 woorden. In het geval van H4Z4RD onthouden we vooral de bedenkelijke blik die de blondine voor ons de zaal inwierp toen de aftiteling begon en het zaallicht terug aangefloept was. De Johnny-prent van Jonas Govaerts is wat van alles en niks tegelijkertijd. Komedie, actiefilm, slasherfilm en misdaadfilm met onder andere liefdesverklaringen aan Space Jam (in een scène waarin Jeroen Perceval als Carlos aan de experimentele drugs zit en begint te trippen), Jurassic Park (bij gebrek aan dino’s hier met de Achturenhond) en films als Trainspotting. Het is vooral die spreidstand die je van de ene sfeer in de andere brengt, die niet helemaal werkt.

Ondertussen is Julia al meer dan een half jaar de blonde van K3 en maakt ze deel uit van een sector waar wel wat in scheefgepoept wordt. Het is geen publiek geheim immers dat haar baas het in het verleden met twee K3-leden deed. Me dunkt dat we Julia ondertussen voldoende vlieguren gegund hebben voor een eerste recensie. Wij kozen ervoor om naar Lier Centraal te trekken waar dit Studio 100-product een gratis live on tape-optreden gaf dat welgeteld een half uurtje duurde. In onze tijd noemden ze dat een showcase eerder dan een concert. Maar bon, tijden veranderen blijkbaar. Hoewel. Een moeder naast ons reageerde behoorlijk verbaasd én teleurgesteld tegelijkertijd: ‘Wasda geen uur? Allez jong!’

Dit jaar is het exact 100 jaar geleden dat de graftombe van Toetanchamon ontdekt werd in het Dal der Koningen in Egypte. Op 26 november 1922 wierp archeoloog Howard Carter namelijk voor het eerst een blik in de voorkamer van het graf van de op 18-jarige leeftijd overleden farao. Een goeie aanleiding vormt dat om de tentoonstelling Toetanchamon zijn graf en zijn schatten opnieuw naar ons land te halen. Eerder was die namelijk al te zien op de Heizel. Nu kunnen toeschouwers de waarheidsgetrouwe replica’s, want sinds de jaren ’80 komen de échte schatten Egypte niet meer uit, opnieuw bewonderen.

Een volledige staande ovatie. Dat kreeg Circus I love you op de Zomer van Antwerpen met I love you two, hun jongste voorstelling die in mei dit jaar in première ging en ondertussen ook bij ons hopeloos uitverkocht is. Terecht, want daar waar we nog wat groeipotentieel zagen op artistiek vlak voor het gezelschap (in 2019 zagen we hen ook bij Zomer van Antwerpen aan het werk), stellen we vast dat dit tweede deel waarin ze de liefde voor het circusvak uiten, sterker is dan het eerste. In deze productie zien we drie duo’s aan het werk die telkens op het einde elkaar een liefdevolle knuffel geven. Verfrissende passie voor hun werk en onderling vertrouwen zorgen ervoor dat het publiek zich moeiteloos laat meeslepen.

Het minste wat je kan zeggen is dat Everything Everywhere All at Once een bevreemdende arthouse sci-fi-film is. Deze avontuurlijke actiekomedie van Daniel Kwan en Daniel Scheinert doet vooral aan The Matrix denken, verliest zichzelf in het razend snelle tempo van de dialogen die afwisselend in het Chinees en het Engels zijn en het verteltempo, naast het feit dat het hoofdpersonage Evelyn (Michelle Yeoh) en haar man Waymond (Ke Huy Quan) in zo veel andere werelden een ander leven leiden in de multiverse dat je soms moeite hebt om die hoeveelheid en de snelheid waarmee er van de ene naar de andere wereld gesprongen wordt nog te volgen. Om kort te gaan: wij raakten de draad meermaals kwijt en haakten naar het einde toe ook gewoon mentaal af omdat het gewoon too much werd en té chaotisch druk qua montage.