Een voorstelling die recht naar je hart gaat. Dat is C(h)oeurs 2022 van Alain Platel. Een revival, het oorspronkelijke werk van tien jaar geleden werd daarvoor licht aangepast en geüpdatet met onder andere een verwijzing naar het conflict tussen Oekraïne en Rusland wanneer dansers en koorleden rondcirkelen met gele en blauwe wimpels. Een beeld dat meteen op applaus kan rekenen, en wij wat makkelijk scoren vinden, al past het perfect binnen het associatieve narratief (elke toeschouwer kan via de aangereikte beelden zijn eigen verhaal creëren) van de voorstelling.

Het is haast niet te geloven dat het al bijna 18 jaar geleden is dat Nederland afscheid moest nemen van één van ’s lands grootste charmezangers. En toch blijft de muziek van André Hazes tijdloos. Getuige daarvan is de musical ‘Hij Gelooft in Mij’ van Stage Entertainment waarin 22 van zijn grootste hits verweven zitten. De musical vertelt niet het hele levensverhaal van de Amsterdamse volksartiest, maar concentreert zich vooral op de relatie tussen Rachel en André, André‘s gevecht met de alcoholverslaving en zijn worsteling met het verlies van zijn gehoor. ‘Hij Gelooft in Mij’ is geen feel-good meezingmusical, maar een dramatische voorstelling waar de teksten van André Hazes primeren boven het gevoel van de smartlap.

20 jaar na De man die zijn haar kort liet knippen, presenteert de HOE met De nieuwe man een vervolg. Het gezelschap creëert zo een serie, of een soap als je wil, rond hoe het een vijfde van een eeuw later gaat met Peter en Natali. Hij was de liefde van haar leven, maar het werd niets. Ze babbelden de hele tijd met elkaar uit angst om wat ze niet zeiden, waarbij het risico er steeds was dat ze te hard van stapel liepen in hun enthousiasme om iets verkeerd te zeggen. ‘Ik ben elke dag met u bezig geweest. Ik heb elke dag aan u gedacht, Peter’ klinkt het uit haar mond. Later beamen ze ‘Het was verschrikkelijk. Het was té. Het was vernietigend.’

Josse De Pauw is 70. Een halve eeuw staat ie ondertussen op de planken. En in de jongste muziektheatervoorstelling waarmee hij in de KVS in première ging, Rhapsody, demonstreert ie nogmaals wat voor een begenadigd verteller hij is. De acteur ging de mosterd halen bij de televisieserie ‘Van de schoonheid en de troost’ van Wim Kayzer. Die sprak daarvoor met Jane Goodall, George Steiner, J.M. Coetzee, Karel Appel en Edward Witten. Hun gedachtenstroom laat De Pauw horen alsof ze ter plaatste ontstaat. Vanuit een bijna zelfde organische impulsiviteit horen we de cello, viool, (bas)klarinet, trombone en percussie vanuit schurend, metaalachtig klinkende atonale noise de weg vinden naar de schoonheid, de orde, de harmonie om op het einde tijdens de tekst van Witten, die gaat over de snaartheorie, wanneer De Pauw het heeft over verwondering, die even via het klein klokkenspel te staven.

Oorspronkelijk zou Turning Red in de bioscoop verschijnen, maar de omikronvariant van het coronavirus deed het Huis van de Muis besluiten om de jongste Pixar-film die Domee Shi regisseerde meteen op Disney+ uit te brengen. Daar valt zeker iets voor te zeggen, want qua thematiek komt deze computergeanimeerde fantasierijke coming of age komedie bijzonder dicht in de buurt van Frozen. Met dat verschil, dat wat Elsa de ganse tijd probeert te beheersen of onderdrukken – haar donkere kant – hier net gestimuleerd wordt om met al je facetten van je persoonlijkheid (ook al is die bij een puber van 13 nog in prille ontwikkeling) te omhelzen: het vreemde, luide en rommelige van je bijvoorbeeld. Voor de liedjes tekende niemand minder dan Billie Eilish.