Op de Rome International Movie Awards sleepte Adam & Eva van regisseur Nicolaas Rahoens (die tevens het scenario schreef) 3 prijzen in de wacht: die voor beste komedie, beste acteur (Marijn Devalck) en beste acterend ensemble (Bob De Moor, Peggy Schepens en Marijn Devalck). Terecht want Adam & Eva dat meermaals verwijst naar het Bijbelse verhaal, heeft een sterk script en spitse dialogen. Het is alleen jammer dat naarmate het einde van de prent in zicht komt, er steeds meer schoonheidsfoutjes opduiken. Zo hoor je gewoon geluidsniveauverschillen en ligt het er te duidelijk op dat sommige dialogen later opnieuw ingesproken zijn. Zelden werden tussenshots, hier van de Vlaamse Ardennen, met dank aan de cinematografie van Piet Meersschaut zo mooi in beeld gebracht.

Aan sommige films heb je door te kiezen voor de 4DX-versie een goeie graadmeter over de spanningsboog en of er voldoende afwisseling te zien is. Bij Uncharted is dat niet anders. De actie-avonturenfilm die Ruben Fleischer regisseerde naar de gelijknamige reeks games van Naughty Dog start sterk met Tom Holland (Nate) en Mark Wahlberg (Sully) die aan de vracht die uit een vrachtvliegtuig bengelt hangen en zich (tegen alle zwaartekrachtregels in) terug een weg proberen in het vliegtuig te banen. Met die scène kunnen de ventilatoren en de bewegende stoeltjes in gang schieten. Maar daarna volgt een lange flashback naar hoe ze tot dat punt gekomen zijn, om daarna naar een fijne finale te gaan. Om kort te gaan, de intro is sterk, daarna valt de zaak wat stil en het einde is terug top. Uncharted zet de deur ook open voor een vervolg. Sam (Rudy Pankow), Nates broer zou namelijk nog leven maar gevangen zijn. En Nate en Sully blijken na dit avontuur alweer op zoek naar een andere schat.

Een op waargebeurde feiten gebaseerde muziekvoorstelling. Dat is Justine van Fred Klee. De man zat enkele jaren tussen 2003 en 2007 in de Antwerpse gevangenis onder andere omwille van het opzetten van een btw carrousel. Nadat ie vrij gekomen was, las ie in de krant dat de verpleegster die de gedetineerden en geïnterneerden niet alleen aan hun pillen hielp, maar ook een luisterend oor vormde tegen de eenzaamheid in de nor, vermoord was teruggevonden. Justine klinkt dan ook vooral als een eerbetoon aan haar hoewel hij koos om haar in deze voorstelling een schuilnaam te geven, die verwijst naar Vrouwe Justitia. Daarnaast schuwt ie de kritiek niet op het gevangeniswezen.

Minstens een half uur te lang. Dat is Great Freedom van de Oostenrijkse regisseur Sebastian Meise. Die won 10 jaar na zijn debuut ‘Stilleben‘ de prijs van de jury in Cannes. De prent die 117 minuten duurt heeft echter een te beperkt en te repetitief narratief om zijn lange duur te verantwoorden.

Net voor Kom Wel, een heerlijke voorstelling voor 3-plussers van 4 Hoog begint in het prachtig gerenoveerde Schouwburg Noord, hoor ik mijn buurvrouw zeggen dat het geleden is van een Bumba-show dat ze met haar dochter naar het theater was geweest. Deze keer had ze haar beide dochters bij. Niet bij Studio 100, want met 1 kind gaan was toen ‘al duur genoeg’. Of hoe niet alleen de stormen Eunice en Franklin er dezer dagen bijzonder stevig inbeuken in ons land, maar de inflatie dat ook behoorlijk doet bij een gemiddeld middenklasse-gezin in het Antwerpse. Drie kwartier later ging zij zeer tevreden naar huis. Of hoe je voor slechts zes euro in voorverkoop voor een ticketje ook een zeer leuke middag kan beleven met je kroost.