Nog tot 17 februari 2022 kan je in the National Gallery in Londen naar Dürers Journeys, de expo die zich focust op deze Renaissancekunstenaar, die o.a. gekend is om zijn schilderwerk, gravures en houtsneden, en de reizen die hem onder andere naar de Lage Landen brachten, zoals Brussel en Antwerpen die een impact hadden op zijn werk.

We kunnen helaas niet vermelden dat er geen enkele knuffel gewond was geraakt tijdens het stuk  ‘Boy’ van TEATERi en de Roovers. Zelfs een goede, ouderwetse rol Ducttape kon de schade niet herstellen die Vanja Maria Godée en Jeroen Van der Ven in het vuur van de emotie wisten toe te brengen aan de personificatie van dokter Money. Maar eerlijk gezegd: hij had het wel verdiend. De vernieling van de pluche beer illustreerde perfect wat zich in de gevoelswereld van de personages afspeelde. Het werken met knuffels en poppen die de verschillende personages representeren, helpt om het complexe verhaal van David Reimer begrijpelijk vorm te geven.

‘Fantastisch’ klinkt het na het anderhalf uur durend optreden van Mama’s Jasje uit de mond van de man die voor me zit. Een man die meer levensjaren op de teller heeft dan ik. Wie zijn wij dan om hem tegen te spreken terwijl de ganse zaal een verdiende staande ovatie geeft aan Peter Vanlaet en zijn band? Zeker, bij momenten voelde je in kleine details dat dit het allereerste optreden van 2022 was voor de groep of het moet zijn dat ze zich wat inhielden omdat een half uur na het einde van het eerste concert dat om zeven uur begon er een tweede volgde om negen uur. De kans dat cultuurcentra en artiesten na 28 januari nog moeten ontdubbelen, wordt trouwens wat kleiner nu het Overlegcomité beslist heeft dat in de rode fase van de coronapandemie er tot 200 toeschouwers of tot 70% (of zelfs 100% indien de CO2-meters geen waarden boven de 900 ppm registreren) van de zaalcapaciteit gegaan mag worden. Dat is het goede nieuws van de dag . Al stond Vanlaet ook bij het nieuws stil dat Tien om te Zien, waar de band in de jaren ’90 veel aan te danken had, deze zomer terugkeert op vtm. Acht weken presenteren Anne en Willy het programma vanuit Middelkerke.

Dé verrassing van onze eerste trip dit jaar naar Londen. Dat mag je letterlijk én figuurlijk The Choir of Man noemen dat in het Arts Theatre op 9 november 2021 opende. De voorstelling zag in 2017 het levenslicht en ging op het Edinburgh Fringe Festival in première. Het concept is al even geniaal als eenvoudig: zet 9 mannen bij elkaar wiens stemmen perfect blenden en die ook nog een muziekinstrument kunnen bespelen, zet daar een uitstekende live band bij, creëer een pubsfeer via het decor en de props, geef je toeschouwers voor je begint gratis bier, schiet halfweg de voorstelling ook bierviltjes en versnaperingen het publiek in en overgiet het geheel met hits, met meezingers die stevig meegeklapt en meegezongen kunnen worden afgewisseld door gevoelige breekbare nummers in exquise live uitvoeringen met Jack Hartigan aan akoestische gitaar, Sam Tookey aan de (contra)bas, Zami Jalil aan de viool, Emmanuel Nana Kwasi Bonsu op drums en vul aan met o.a. buffetpiano, cajon, mandoline, ukelele, trompet, beatring, banjo, melodica en bendir. Het mag gezegd: de arrangementen van Jack Blume zijn bijzonder mooi en de harmonieën in de meerstemmige zang prachtig zoals bijvoorbeeld in het magnifieke ‘Chandelier’ te horen is.

Nog tot 10 april 2022 kan je naar het Design Museum in Londen om daar de expo Amy beyond the stage te zien. De tentoonstelling neemt je onder andere mee naar de kindertijd en jeugdjaren van Amy Winehouse. Zo zie je bijvoorbeeld de brief die ze kreeg van de BRIT School in Croydon om er te auditeren voor de richting muziektheater. Daar werd ze toegelaten maar al snel zou ze beseffen dat het niks voor haar was.