Medialane heeft met Sister Act alweer een fabuleuze musical voor elkaar gesmurft en dat vinden we best. In 2009 produceerde Joop van den Ende deze musical in Londen. Deze zomer zagen we er een nieuwe versie in het Dominion Theatre en het is die productie in een regie van Bill Buckhurst die met een volledig Nederlandse en Vlaamse cast nu door Nederland toert. De première was voor het Nieuwe Luxortheater in Rotterdam. Eerlijk? Hij is beter dan dat wat we op de West End zagen.

Vrijdag ging de nieuwe musical Vrijdag. van The Singing Factory in première in het Zuiderpershuis te Antwerpen. Thema zijn de school shootings in de VS, iets waar wij gelukkig niet mee geconfronteerd worden in Vlaanderen (mede door het verbod op wapenbezit). In plaats van brandoefeningen te houden zoals bij ons worden scholieren daar gedrild op hoe ze moeten reageren als er een of meerdere schutters een schoolgebouw binnendringen. Maar tussen protocollen volgen (de theorie) en de praktijk, wanneer er heel wat emoties naar boven komen, durft wel eens een (grote) kloof zitten. We kunnen het ons niet voorstellen maar in de VS is het de normaalste zaak van de wereld blijkbaar dat een schooldirecteur getraind is en gewapend in de gangen rondloopt.

Modern ouderwets, of nee: romantisch komisch…, misschien beter nog: nostalgisch humoristisch? ‘De Hospita’ laat zich, net als de studenten die inwonen bij Madeleine Coutard, niet zomaar in een vakje steken. Je zou het zelfs een muzikaal sprookje kunnen noemen omwille van het happy end en het feit dat er zeven dwergen in voorkomen. (Al heeft Phoebe het liever over “kleine mensen die acteren”.) Wat in ieder geval als een paal boven water staat, is dat ‘De Hospita’ een geweldig mooie musical is die ode brengt aan het talent van Simone Kleinsma en het Franse chanson. Thema’s als WOKE, de glorietijd van de revue, de generatiekloof, ware liefde, aids en genderidentiteit worden naadloos verweven tot een voorstelling die je uiteindelijk met een goed gevoel naar huis stuurt. Simone Kleinsma is niet alleen de ster van de show, ze draagt de voorstelling met trots en kunde.

Iconisch, dat is het minste wat je kan zeggen over Saturday Night Fever, de film uit 1977 met John Travolta in de hoofdrol. Vooral die danspose met één arm in de lucht op een kleurrijke dansvloer waar licht uitkomt, blijft op het netvlies gebrand. De film had een grote impact. Hij zorgde ervoor dat discomuziek aan populariteit won. In ’s-Hertogenbosch ging de tourproductie van de musical die in 1998 het levenslicht zag in première. Negen jaar nadat ze al het podium met elkaar deelden in ‘Heerlijk duurt het langst’, tekenen Buddy Vedder en Esmée Dekker deze keer voor de hoofdrollen in voor hen beiden opnieuw een De Graaf & Cornelissen Entertainment-productie. Er is geen discovloer te zien in het decor van Marjolein Ettema en dat vinden we een goede keuze. Als decorontwerpster hoef je namelijk niet de platgereden paden te bewandelen en aan de clichématige verwachtingen van een deel van het publiek te voldoen.

“De Moulin Rouge is een gevoel.” Het zijn niet alleen de woorden waarmee eigenaar Harold Zidler zijn publiek charmeert wanneer hij ze in zijn etablissement verwelkomt, maar het is ook wat je ervaart wanneer je de zaal van het Beatrix Theater in Utrecht binnenwandelt. Je stapt binnen in een andere wereld: een wereld van verlichte molens, olifanten, schaars geklede figuren en … spektakel. ‘Moulin Rouge De Musical’ van Stage Entertainment is een sprankelend schouwspel met opvallende kostuums, ‘larger than life’ decor, bruisende choreografie en een schat aan bekende liedjes die verknipt en samengesmolten zijn om het verhaal te vertellen van een driehoeksverhouding die slecht afloopt. De verhaallijn is simpel, maar de manier waarop het verteld wordt is heerlijk: de liedteksten van de gebruikte popsongs vormen een cruciaal deel van de dialogen. ‘Moulin Rouge De Musical’: een show waar de muziek het hoogste woord voert.