De Sint-Amanduskerk. Een licht- en lasershow door Vertigo. En twee dj’s (Den Sorte Skole) die de huisdj’s van het Deense Roskilde Festival blijken. Dat doet vermoeden dat Refrakto een feestje is van iets meer dan een uur. Het tegenovergestelde is waar. Een contemplatieve voorstelling is het, die schoon is in al zijn tegenstellingen, tussen verstilling en beats, introvert en extravert, een die vooral een boodschap over de verschillende culturen heen uitdraagt in een door spiritualiteit of als je wil religieuze soundscape die eenieder van ons verbindt.

Klassieke muziek heeft het vermogen om mensen ten diepste in vervoering te brengen; en al helemaal als het fantastisch wordt uitgevoerd. ‘Klassiek aan de Schelde’ editie 2024 was dan ook een schot in de roos. Vanop de Boeienweide op Linkeroever met aan de zijkant het zicht op de rede van Antwerpen bij ondergaande zon kon het publiek genieten van enkele pareltjes van de hand van Gounod, Tsjaikovski, Beethoven, Piazzolla … uitgevoerd door het grote orkest van Flanders Festival Orchestra onder de deskundige leiding van Dirk Brossé. De maestro had voor de gelegenheid sopraan Charlotte Wajnberg, tenor Linard Vrielink, violiste Bade Dastan en accordeoniste Elke De Meester nog als extra solisten meegebracht. Met zoveel talent verzameld op één podium kon ‘Julia & Romeo’ dan ook niet anders dan een overweldigend succes worden.

Een uniek openluchtconcert. Dat werd Heroes door het Flanders Festival Orchestra onder de vakkundige leiding van artistiek directeur en dirigent Dirk Brossé op de Boeienweide van Linkeroever. Het opzet? Aantonen dat filmmuziek ook overeind blijft zonder beelden, zodat we als publiek ten volle de kracht, of die nu bijzonder emotioneel geladen, spannend of speels is, konden ervaren. En of de symfonische uitvoeringen dat live met ons wisten te doen!

Het grootste klassieke openluchtconcert van deze eeuw in Europa. Dat bracht Andrea Bocelli met special guests op BST Hyde  Park dat voor de eerste keer in haar geschiedenis, op vraag van de toeschouwers zodat ze gefocust konden luisteren naar al het prachtigs dat Bocelli, de andere vocalisten, The Royal Philharmonic Orchestra en het Crouch End Festival Chorus te bieden hadden. Het bleek meer dan een exquise avond te worden. Helden vond Andrea Bocelli alle toeschouwers vermits zij quasi het volledige concert in de regen meemaakten. Helemaal doorweekt, tot op ons ondergoed zelfs, trokken we huiswaarts. Maar het was de bijzonder natte ervaring meer dan waard.

28 was ik toen ik in het Musikverein in Wenen, geheel toevallig, het requiem van Mozart live uitgevoerd zag door het Concentus Musicus Wien en het Arnold Schönberg Chor onder leiding van Nikolaus Harnoncourt met als solisten niemand minder dan Christine Schäfer, Bernarda Fink, Kurt Streit en Gerald Finley. Ik was toen gewoon in Wenen om de stad te ontdekken en sliep in dezelfde kamer van de plaatselijke jeugdherberg met een Japanse fan van klassieke muziek. De man bleek speciaal overgevlogen voor dat concert.