Tien jaar geleden maakte het Vlaamse publiek voor het eerst massaal kennis met het gegeven ‘spektakelmusical’. In een oude hal in Mechelen waagde Studio 100 zich aan een mega-productie met een verhaal over de Eerste Wereldoorlog. In die tien jaar die ondertussen verlopen zijn, heeft de techniek niet stilgestaan en zijn heel wat van de snufjes die toen nog in de kinderschoenen stonden, grondig uitgetest. De hoogste tijd dus om ’14-18’ van onder het stof te halen en te laten profiteren van de innovaties. De basis is gebleven: een sterk verhaal van de hand van Gert Verhulst, Allard Blom en Frank Van Laecke, geweldige muziek van Dirk Brossé en een beeldige regie van Frank Van Laecke. Wat verdwenen is, is de schurende en schuddende tribune die enkel voor- of achteruit kon en het feit dat je al te vaak heel ver weg zat van de actie. Dankzij kleinere, vrij bewegende tribunes en decorstukken, aangevuld met grote LED-schermen kan Studio 100 in de nieuwe versie van de spektakelmusical ’14-18’ veel beter inspelen op intimiteit en betrokkenheid enerzijds en afstand en overzicht anderzijds. Dit in combinatie met een accentverschuiving in de verhaallijn, maakt dat de nieuwe ’14-18’ de moeite is om af te zakken naar het Studio 100 Pop-Up Theater in Puurs.

Een echte publieksfavoriet. Dat is de goddelijke musicalkomedie Sister Act, naar de gelijknamige film uit 1992 met Whoopi Goldberg. De musical kan je dit najaar in de zeven grootste theaters in Nederland zien. Daar zal April Darby de titelrol voor haar rekening nemen van Deloris Van Cartier. In het Londense Dominion Theatre is dat niemand minder dan Beverley Knight die zowat iedereen naar huis zingt. Eerlijk? Hoewel Sister Act een musical is die onder andere rond het ensemble zou moeten draaien en de koorpartijen, voelt zeker het eerste deel als een one woman-show aan.

Het is niet eenvoudig om een mooie voorstelling te maken rond een van de zwartste bladzijden uit de recente geschiedenis van de Ierse katholieke kerk. Het vraagt een perfecte balans van respect voor het verleden, boodschap naar de toekomst en entertainment in het heden. En daar is The Singing Factory glansrijk in geslaagd. De musical ‘Magdalena’ combineert de prachtige muziek van Sam Verhoeven met een sterk script van Wanne Synnave. Voeg daarbij de regie van Jervin Weckx die optimaal gebruik maakt van het industrieel karakter en de ruimte die de Blikfabriek te bieden heeft en je hebt de ideale setting om de jongeren van The Singing Factory te laten schitteren. Je merkt dan ook dat naast vaste waarden Ann Van den Broeck en Ivan Pecnik nieuwe talenten als Lotte Villays, Emma Vanthielen, Mona Theuwissen, Mauro Janssens en Yinte Verhoeven helemaal openbloeien.

Film, musical, party. Het is een concept dat onder andere gekend is dankzij Mamma Mia, de ABBA-musical. Dat andere titels zouden volgen, hoeft niet te verbazen. In Londen ging in het gloednieuwe Here at Outernet, net over het al even nieuwe Soho Palace, Priscilla the party in première. Het begon allemaal met de film Priscilla queen of the desert 30 jaar geleden. Een musicalversie mocht niet ontbreken. Die ging 18 jaar geleden in première in Londen en nu is er dus ook een feestje, al moet gezegd dat ie meer aanvoelt als een semi-scenische immersive musical dan een feestje.

Een dag voor de wereldpremière van Disney’s musical Hercules plaatsvond in het Stage Theater Neue Flora in Hamburg, verzamelden de partners van deze productie en de pers om een laatste preview te zien. Het moet gezegd, Hercules is best een entertainende musical geworden die losjes gebaseerd is op de Griekse mythologie. Maar songschrijvers Alan Menken en David Zippel zijn er helaas niet in geslaagd om bijkomende R&B- en gospelhits te schrijven die het niveau van ‘From zero to hero’ en hét themalied ‘Go the distance’ evenaren.