Never change a winning team. Want na Venom in 2018, Venom: let there be carnage in 2021 schreef Kelly Marcel ook het derde deel Venom The Last Dance. Sterker nog: deze keer kroop de Engelse zelfs in de regisseursstoel. Het resultaat is een bijzonder entertainende prent geworden die bijna 2 uur duurt.

Er is niets beter dan The Apprentice bekijken in de cinema na een uitstekend dagje training over onderhandelingstechnieken. Want hoewel ik voornamelijk leerde hoe je tot een win-win situatie kan geraken voor beide partijen, gaat het er in dit biografisch drama dat Gabriel Sherman schreef en Ali Abbasi regisseerde er wel lichtjes anders aan toe. Harde onderhandelingstechnieken worden bovengehaald om steeds tot een win-lose resultaat te komen.

Julie zwijgt is de Belgische inzending voor de Oscar voor Beste Buitenlandse Film. Of het debuut van regisseur Leonardo van Dijl kans maakt om de shortlist te halen? We zouden onze hand daar niet voor in het vuur durven steken, al is het wel zo dat zijn prent die hij samen met Ruth Becquart schreef een bijzonder actueel thema aanboort: grensoverschrijdend gedrag en de nood om een veilige omgeving te creëren. Wij gingen naar Kinepolis Antwerpen om er een cast visit mee te maken waar naast de regisseur ook Tessa Van den Broeck (Julie) en Koen De Bouw (Tom, vader van Julie) present tekenden.

Over autonomie en vrijheid. Maar ook over verraad vs. zelfopoffering. Egoïsme vs. samenwerking. Onderdrukking en uitbuiting vs. gelijkheid. En daarbovenop ook nog eens het uitputten van natuurlijke bronnen. Daar draait het allemaal om in Transformers One dat Josh Cooley regisseerde naar een scenario van Eric Pearson, Andrew Barrer en Gabriel Ferrari.

5 jaar hebben we moeten wachten op de sequel van Joker. Met deze keer niet alleen Joaquin Phoenix die zijn magistrale hoofdrol herneemt maar ook niemand minder dan Lady Gaga aan zijn zijde als zijn sidekick Lee/Harley Quinn die zelf de schijnwerpers naar zich lijkt toe te trekken, weg van Joker. De prent kent een trouw publiek, de eerste avondvoorstelling in IMAX Antwerpen was ei zo na uitverkocht. Alleen waren we maar met vieren (inclusief mezelf) die zich kostelijk amuseerden met de absurde, surrealistische en donkere humor die in Joker: folie à deux steekt. Het ziet ernaar uit dat het Engels van bijzonder veel toeschouwers niet sterk genoeg is om de genialiteit van deze film in te zien. De vraag is dus of deze tweede het kassucces van de eerste zal evenaren. Want dat was toch wel een verrassing. Vergeet namelijk niet dat Joker altijd meer een art movie was dan de blockbuster die hij uiteindelijk geworden is. Dat is nu niet anders ook al zit er soms een populair sausje over.