Utoya 22 juli ★★★★1/2 is een beklijvende film die aan je blijft kleven. Erik Poppe koos in zijn regie om de aanslag op een politiek zomerkamp door een zwaarbewapende rechtsextremist met één camera te laten filmen en alles vast te leggen via 1 take. Martin Otterbeck werd op de European Film Awards dan ook terecht bekroond als Beste Europese Director of Photography. De personages in de film zijn fictief, maar wel gebaseerd op waargebeurde feiten en beschrijvingen van de gebeurtenissen op die zomerdag in 2011. 72 minuten duurde de aanslag. In deze prent zitten we voor en tijdens de aanslag dicht op de huid van het 18-jarige hoofdpersonage Kaja (indrukwekkend neergezet door Andrea Berntzen die een rijk scala aan emoties mag tonen en daarvoor terecht bekroond werd op de Noorse Amanda Awards als Beste Actrice) en volgen we haar in haar zoektocht naar haar zus Emilie (rol van Elli Rhiannon Müller Osbourne).

Vanaf vandaag heeft Concertnews.be een nieuw logo. Het oude blijft behouden maar wordt nu voorzien van Dé Rode Ellips. Die komt rechtstreeks via Brussel naar Antwerpen.

7 choreografieën van even veel dansers die aangesloten zijn bij Ballet Vlaanderen stelt de dertiende editie van Choreolab voor. Inspiratie vonden de dansers in hun eigen leefwereld, jeugd en toekomst (zoals te zien in ‘Deer’ van de Amerikaanse Acacia Schachte waar Lara Fransen al bij de start opnieuw haar klasse bevestigt als ballerina), in maatschappelijke thema’s (minderheden, multiculturele samenleving, ecologie, oorlog,…), filosofie (de Vierde Weg), het suprematisme als abstracte kunstvorm (in ‘Supreme’ van de Amerikaanse Drew Jacoby is dat bv. te zien) , individualiteit en humor (zoals in Nancy Osbaldestons ‘Toccata’ op muziek van Paul Constantinescu’s ‘Joc Dobrogean (Toccata)’).

Het begon met ‘Goe vur in den Otto’-stickertjes en mondde uit tot een dj-act van Jan Vermeerbergen en Pieter-Jan Symons die de (zware) gitaren op feestjes, festivals en op de radio door de speakers jagen. Een gesprek met den Dimitri Vegas and Like Mike van de metal over onder andere hun Bon Jovi-fetisj, of Alex Agnew ‘Goe vur in den otto’ nu van hen gepikt heeft of andersom, hun droom om ooit op – ‘als ze ons kunnen betalen’ – Tomorrowland te staan, de toekomst van de gitaren op de festivals, de toekomst van Studio Brussel (na de slechte CIM-cijfers), de keuze om de muziekjournalistiek vaarwel zeggen en op het podium te kruipen, het nachtleven, groupies en waarom een manhoer als roadie hebben steeds van pas komt.

Een marginaal studentikoos zuipfestijn. Dat is Pukkelpop anno 2018. Hét onofficiële athem van deze editie? ‘Ik moet zuipen!' van Schorre Chef dat je Pukkelpoppers om de haverklap hoorde zingen. Gebuisd. Dat zijn de programmatoren van Pukkelpop 2018 dan ook. Regel 1 als je een product in de markt zet. Ken je publiek. Bij Pukkelpop zijn dat – we moeten daar niet flauw om doen – in eerste instantie tieners en jonge twintigers, vooral meisjes overigens en jongens die de limieten van hun alcoholverbruik uittesten. ‘Hoeveel ad fundums kan jij op een avond aan?' vroeg er zo eentje met glazige ogen ons voor Imagine Dragons van start moest gaan aan de Main Stage. Nog een ander tafereel dat we u niet wilden onthouden waren vier jongens uit Leuven die zo dronken en high in de vroege avond waren dat ze in een rijdende external shuttlebus van de Lijn begonnen te hakken op, jawel drankliederen als ‘Ik moet zuipen' en drugssongs die ze van begin tot einde uitbrulden. Tussen de bedrijven door kwamen we te weten dat ze enkel wiet namen, om een paar minuten later hun monoloog die baadde in trots rond hun druggebruik te zien omslaan in pure promotaal voor ketamine. Het is al jaren zorgwekkend om vast te stellen dat jongeren steeds openlijker drugs gebruiken in onze maatschappij, wat niet zelden ook opvalt wanneer je het openbaar vervoer neemt, en dat dat gekoppeld wordt aan enige trots. Als het zo verder gaat in ons land, dreigen we straks in dezelfde situatie terecht te komen als in het buitenland waar 's nachts in sommige gebieden totale anarchie heerst en zelfs veiligheidsdiensten zich niet meer op straat durven wagen. We kijken dus nu al uit naar het aantal pv's rond openbare dronkenschap en druggebruik die opgemaakt werden tijdens Pukkelpop. En als daar meteen die van Dour Festival en de festivals in Werchter aan toegevoegd kunnen worden zoals eerder gevraagd aan de federale politie ter vergelijking zou dat helemaal top zijn.