Een echtscheidingsthriller voor 4-plussers. Dat serveert hetpaleis en De Nwe Tijd met Familie Grrr. Zeker, de jongsten genieten van het beeldende verhaal (o.a. met vloerbekleding die tot leven komt en 5 ballerina’s in het blauw naar het einde toe), maar de tekst lijkt ons met woorden als ‘ironisch’ en andere zoals ‘co-ouderschap’ en ‘kindergeld’ die echoën in de strijd tussen het ruziënde koppel en waar het kind (hier gespeeld door Gina Beuk) wat van opvangt, echter niet meteen te doelen op een kinderpubliek.

Met War of the beasts and the animals waagt Zuidpool zich aan Maria Stepanova (1972), een Russische auteur die gekend is om haar kritische gedichten, maar weliswaar in het Westen nauwelijks gekend is. Hoewel ze naast essays en proza meer dan tien dichtbundels uitbracht, is enkel haar ‘In Memory of Memory’ in het Nederlands vertaald.

Een op waargebeurde feiten gebaseerde muziekvoorstelling. Dat is Justine van Fred Klee. De man zat enkele jaren tussen 2003 en 2007 in de Antwerpse gevangenis onder andere omwille van het opzetten van een btw carrousel. Nadat ie vrij gekomen was, las ie in de krant dat de verpleegster die de gedetineerden en geïnterneerden niet alleen aan hun pillen hielp, maar ook een luisterend oor vormde tegen de eenzaamheid in de nor, vermoord was teruggevonden. Justine klinkt dan ook vooral als een eerbetoon aan haar hoewel hij koos om haar in deze voorstelling een schuilnaam te geven, die verwijst naar Vrouwe Justitia. Daarnaast schuwt ie de kritiek niet op het gevangeniswezen.

Net voor Kom Wel, een heerlijke voorstelling voor 3-plussers van 4 Hoog begint in het prachtig gerenoveerde Schouwburg Noord, hoor ik mijn buurvrouw zeggen dat het geleden is van een Bumba-show dat ze met haar dochter naar het theater was geweest. Deze keer had ze haar beide dochters bij. Niet bij Studio 100, want met 1 kind gaan was toen ‘al duur genoeg’. Of hoe niet alleen de stormen Eunice en Franklin er dezer dagen bijzonder stevig inbeuken in ons land, maar de inflatie dat ook behoorlijk doet bij een gemiddeld middenklasse-gezin in het Antwerpse. Drie kwartier later ging zij zeer tevreden naar huis. Of hoe je voor slechts zes euro in voorverkoop voor een ticketje ook een zeer leuke middag kan beleven met je kroost.

‘Stille Nacht’ van Max Last en Muziektheater Transparant levert de kijker een venster op het stereotiepe, Vlaamse dorp waar het sociale leven zich afspeelt rond de harmonie en de roddel sneller gaat dan het internet. Deze tragikomische muziekvoorstelling neemt je mee naar de laatste repetitie voor het jaarlijkse kerstoptreden waar de rollen nog moeten verdeeld worden en alle betrokkenen hun eigen verhaal willen brengen. Inhoudelijk heeft ‘Stille Nacht’ niet veel om het lijf. Het stuk moet het vooral hebben van de typische ons-kent-ons mentaliteit en de typetjes. Het personage van Petra komt dankzij met prima acteerwerk van Esther de Koning het best uit de verf. Haar bekrompenheid, bemoeizucht en eeuwige vooroordelen zijn de drijvende kracht achter de verhaallijn van deze tragikomedie die het voor de rest vooral moet hebben van de muzikale inbreng van de Koninklijke Harmonie Volharding Kessel-Lo.