Vorig jaar won Stars at noon van Claire Denis de Grand prix op het festival van Cannes. Die eer deelde de prent met het Belgische Close. Denis’ zwoele erotische thriller voelt echter wat gedateerd aan. Dat komt omdat de film zich afspeelt in coronatijden in Nicaragua waar een man en een vrouw elkaar vinden omdat ze allebei willen vluchten uit hun steeds benarder wordende situatie. Zij, Trish (Margaret Qualley) doet zich voor als journaliste maar is in se een sekswerker die geen paspoort meer heeft en terug naar de VS wil. Hij, Daniel (Joe Alwyn), is een consultant in de petrochemie, maar wordt door de Costa Ricaanse politie gezocht omdat hij het land zou kunnen destabiliseren.

Na een sterk bekeken live stream rond een juridisch proces waarin hij de hoofdrol speelde en dat in zijn voordeel uitdraaide, is Johnny Depp terug waar hij het best tot zijn recht komt: in de cinema. Jaren werd ie ten onrechte gecanceld blijkt nu en wist ie moeilijk nieuwe rollen te versieren door de negatieve perceptie die zijn ex rond hem gecreëerd had. Nu schittert ie als Louis XV in Jeanne Du Barry, een film die over imago gaat, hoe iemands entourage en de publiek opinie (on)menselijk met een medemens omgaat wanneer Louis XV kiest voor Jeanne Du Barry als zijn favoriete maîtresse. Depp blijkt subliem in zijn mimiek en heeft al met al niet zo gek veel tekst. En als ie die heeft, dan spreekt ie Frans dat hem al met al nog best goed af gaat ook. Hij heeft dan ook enkele jaren een relatie gehad met Vanessa Paradis waar hij de taal van Molière mee kon bezigen.

Wat gebeurt er als je een introvert meisje uit een vijandelijke omgeving haalt en in een bad vol liefde stopt? Ze bloeit helemaal open. Dat krijg je te zien in de ingetogen voornamelijk in het Iers gesproken prent The quiet girl van de Ierse regisseur Colm Bairéad die de film schreef naar het boek Foster van Claire Keegan en ermee voor een prachtig regiedebuut tekende.

Een film over vriendschap en familiegevoelens. Dat brengt de jongste Marvelfilm Guardians of the Galaxy Vol. 3, een van de betere in zijn genre sinds lang in de bioscoop. Wij trokken naar de 3D-versie in IMAX bij Kinepolis Antwerpen en zagen dat het goed was.

Wereldwijd bracht Armageddon Time 6,1 miljoen dollar op terwijl ie 15 miljoen gekost heeft. De prent die Universal Pictures distribueert is bij ons zelfs niet eens in Kinepolis te zien hoewel er namen in te zien zijn als Anne Hathaway en Anthony Hopkins in een bijrol. Toch niet van de minsten zou je denken. En toch vindt het publiek wereldwijd kennelijk zijn weg niet naar deze prent. Je zou kunnen stellen dat het met zwakke marketing te maken heeft, net ook omdat ie maar in een handvol zalen die zich richten op arthousefilms te zien is. De recensies die wij echter lazen zijn nochtans lovend en als die al effect zouden hebben op het consumptiegedrag van mensen zouden die wel degelijk tot een betere ticketverkoop moeten leiden. Van die positieve recensies snappen wij dan weer niets. Want Armageddon Time duurt te lang (bijna twee uur) én het verteltempo is ons veel te traag. En de analyse dat het publiek minder snel naar arthousefilms gaat, wat mee zou moeten verklaren waarom deze film niet scoort, lijkt ons niet helemaal op te gaan, als je weet dat Close het in de Vlaamse bioscoop best wel goed deed. Armageddon Time wist ons gewoon niet te bekoren. Zo simpel is dat. En heel wat filmfans lusten hem blijkbaar ook niet.