De verkeerde vrachtwagen. De verkeerde richting. En een lesbische truckchauffeur. Dat overkomt Iby in Aller/Retour wanneer ie in Brugge, op de hielen gezeten door de politie in de vrachtwagen van Erika kruipt. Zij steekt niet het Kanaal over, maar is onderweg naar Spanje, Zaragoza welbepaald. Dat ze een relatie heeft met Kiki, een vrouw, da’s iets waar hij moet aan wennen omdat hij dat soort liefde niet kent. Samen zullen ze elkaar meerdere malen redden.

Heerlijk, die metahumor in de zesde Scream-film die zijn beste openingsweekend in de VS kende van alle Screamfilms en wereldwijd al meer dan 88 miljoen dollar heeft opgehaald aan de kassa terwijl de prent zo’n 35 miljoen zou gekost hebben. ‘“Who gives a fuck about movies?”, “I missed the monologue again?” en “Fuck this franchise!” zijn maar enkele van de pareltjes die we erin te horen krijgen. Fans van Jenna Ortega, dé rijzende ster sinds ze de hoofdrol speelde in de hitserie Wednesday op Netflix, kunnen haar nu ook opnieuw op het grote scherm bewonderen in deze uiterst vermakelijke Scream VI.

Een held én een god tegelijkertijd. Dat is Shazam (Zachary Levi) zo wordt nog maar eens duidelijk in de jongste superheldenfilm Shazam! Fury of the Gods die David F. Sandberg regisseerde. Maar ook goden en helden kunnen wel eens een blauwtje lopen, zo blijkt in deze prent. Shazam datet Wonder Woman (de immer verrukkelijke Gal Gadot), die duidelijk zijn crush is. Maar de vrouw lijkt op haar onafhankelijkheid te staan en hem op zijn prioriteiten/verantwoordelijkheden te wijzen: ‘Hou je bij het redden van de wereld.’ Hilarisch.

Mocht er een award bestaan voor beste locatie hunter, we zouden die zo geven aan die van Empire of light, de negende film als regisseur voor Sam Mendes, die voor het eerst ook zijn eigen prent schreef. Als een ode aan diversiteit leest zijn dramedy, maar de film gaat even goed ook over mentale gezondheid, machtsmisbruik van de baas, en de liefde voor de cinema.

3 Oscarnominaties heeft The whale op zak. De prent die Darren Aronofsky regisseerde naar het toneelstuk van Samuel D. Hunter dingt mee in de categorieën beste acteur (Brendan Fraser), beste vrouwelijke bijrol (Hong Chau) en beste make-up en haar (Adrien Morot en Judy Chin). Daar valt zeker iets voor te zeggen. Dat ie niet genomineerd is als beste film vinden we dan weer niet meer dan logisch. The whale sleept zich immers voort als een obese man met een looprekje.