Vergeet het dat het leven aan het hof een sprookje is zoals in veel prinsessenfilms te zien is en de mythe die in zekere zin rond Sissi, Elisabeth van Oostenrijk, gecreëerd werd. Zij was getrouwd met keizer Frans Jozef I (neergezet door Florian Teichtmeister) en naast keizerin ook koningin van Hongarije. In Corsage toont regisseuse Marie Kreutzer hoe verstikkend het leven aan het Habsburgse hof wel niet moet geweest zijn voor Sissi (magistraal neergezet door Vicky Krieps die wat wegheeft van een mix van de jonge Meryl Streep en Kate Winslet). Kreutzer schminkt haar acteurs en actrices nauwelijks zodat de blos op de wangen, of zelfs het wat rood aangelopen gezicht van Krieps na het paardrijden erg naturel overkomt.

Glass Onion van regisseur Rian Johnson die tevens de film schreef, is een heerlijk gelaagde mysteriefilm met een fantastische Janelle Monaé als Helen Brand en Daniel Craig als Benoit Blanc in de hoofdrollen. Het werd een geslaagde sequel op Knives out.

De muzikale biopic I Wanna Dance with Somebody over het leven van Whitney Houston, de strafste zangeres van haar generatie die er tot nog toe als enige in slaagde om 7 nummer 1 hits op een rij te scoren in de Billboard top 100, kleurt wat te veel binnen de lijntjes. En neen, dan hebben we het niet over coke voor de cynici onder u die deze zin zo willen interpreteren. De fans komen eigenlijk niets nieuws te weten in deze twee uur en 26 minuten durende film. Maar aan de andere kant is dit document zeer leerrijk voor de generatie die haar muziek nog niet voldoende kent, en tevens ook een les voor al wie droomt van een muziekcarrière om niet in de valkuilen te trappen waar Whitney en haar entourage wel in trapten.

Wo wo woke. Dat is de familie Claus 3 van Ruben Vandenborre die de film schreef en regisseerde voor Netflix. In deze prent staat samenwerken voorop want dan ben je pas een echte winner.

Dé verrassing van dit najaar. Dat is Scrooge: a Christmas carol op Netflix. Stephen Donnelly tekende voor de regie van deze geanimeerde musicalfilm naar Charles Dickens’ klassieker. Voor het script stonden Leslie Bricusse en Stephen Donnelly in. Die eerste schreef ook de heerlijke bij momenten swingende muziek. Tapdansen op de doodskist van Ebenezer Scrooge (Luke Evans), verwijzingen naar animatieklassiekers zoals Frozen, Aladdin (Trevor Dion Nicholas’ “Who disturbs my slumber?” die de rol van het heden inspreekt) en Lady en de vagebond (de spaghettiscène) en dat allemaal ingebed in een universum dat wat weg heeft van het Marvel multiverse (het in- en uit magische cirkels stappen): deze film biedt het allemaal.