Van musicalartiesten die Stephen Sondheim een gelukkige 90ste verjaardag wensten, over de cast van #LikeMe dat een mini concert bracht op de site van Ketnet, dit voorjaar werden we overspoeld met gratis streams waarbij we artiesten vanuit hun kot – en dus in zekere zin een inkijk in hun privé kregen - of in de studio aan het werk konden zien. Zelden leverde dat – wegens een gebrek aan voldoende beeldwisseling – interessante televisie op. Toch waren er een paar uitschieters dit jaar.

The Starlings, Mama’s Jasje, en Regi waren dé revelatie van Liefde voor Muziek 2020. Het album met de nummers uit die serie was het best verkochte dit jaar volgens Ultratop. ‘Don’t look back’ van The Starlings haalt in het jaaroverzicht de zesde plaats in de lijst van best verkochte albums en is het hoogst genoteerde Engelstalige album uit Vlaanderen. Mama’s Jasje volgt op 7 met ‘30 Jaar Mama‘s Jasje - De Jaren Van Verstand’ en daarna komt Regi met ‘Vergeet de tijd’ in die lijst. Een knap resultaat dus dat die drie artiesten neergezet hebben dankzij het vtm-programma dat niet alleen dankzij zijn line-up maar ook dankzij de lockdown erg goede kijkcijfers wist voor te leggen. Regi gaat daarbovenop overigens nog met het zilver aan de haal in de lijst van de best verkochte singles. Regi feat. Jake Reese & OT moest met ‘Kom wat dichterbij’ enkel ‘Blinding Lights’ van The Weeknd voor zich laten. Wat toch een straffe prestatie is van de Vlaams dj die zich helemaal opnieuw op de kaart heeft gezet waar ie voor alle duidelijkheid nooit af is geweest.

Wat een zielige vertoning is ariana grande: excuse me, i love you op Netflix. De concertfilm die Paul Dugdale regisseerde, slaagt er maar niet in – wellicht eigen aan de poppy R&B-songs van Grande – om op dreef te komen. Dugdale doet nochtans zijn best om het soffe optreden uit the Sweetener Tour in de Londense O2-arena wat dynamisch in beeld te brengen, door af en toe wat in slow motion te tonen, het publiek (met o.a. een beugelbekkie die bijna al haar elastiekjes uitjoelt) in close up in beeld te nemen of breed (zodat de oplichtende ringetjes aan die tienermeisjesvingertjes goed te zien zijn) of - dan toch – Ariana closer in beeld te nemen maar dan via een GoPro die een wat waziger beeld oplevert dan de HD camera’s. Dugdale kan het ook niet verhelpen dat Ariana’s show net als de artieste zelf gewoon flauw, sof en bij momenten gewoon doodsaai is. Dat de Amerikaanse blijkbaar vooral totaalshots wou hebben en niet te close in beeld wou, helpt de kijkervaring niet bepaald. Daarnaast blijkt ook dat Ariana in hetzelfde bedje ziek is als Dua Lipa en bij uitbreiding nog een rist andere popartiestes: ze geven geen hol (buiten het geld) om hun fans en stralen massa’s apathie en ongeïnteresseerd zijn uit. Dan moet je niet van ons verwachten dat dat ons enigszins zou boeien.

Vorig jaar bracht zijn The Tour ‘m naar zijn geboortestad Toronto: Shawn Mendes. Nu 22, toen nog maar 21, zette hij zijn eerste eigen stadionconcertreeks neer. Zeggen dat het de afgelopen jaren hard ging voor de Canadese singer-songwriter is dan ook een understatement van jewelste. In 2018 zagen we ‘m een uitstekend optreden neerzetten op Sziget Festival waar hij moeiteloos de voornamelijk vrouwelijke fans op zijn hand kreeg. Ook in het anderhalf uur durend live concert dat nu op Netflix te zien is, trekt ie vanaf de start de kaart van de publieksinteractie. Met dus zijn micro al vanaf het begin gericht naar het publiek zodat die kunnen meekelen en hij ook even zijn stem kan sparen ook al blijkt hij goed bij stem en moeiteloos zijn kopstem hier en daar aan te spreken.

Door de coronapandemie kon de Grote Sinterklaasshow - ofwel de grootste product placementshow van Vlaanderen waar gezinnen in normale omstandigheden gek genoeg zelfs bereid voor zijn om tickets voor te kopen – niet doorgaan in het Sportpaleis. Dus ging Studio 100 in zee met Pickx van Proximus. Een goede zet bleek het. Pickx heeft namelijk ervaring met live streams, denken we maar aan de concerten op zomerfestivals die ze online streamen. Technisch verliep dus alles, in tegenstelling tot de K3 cd release Dans van de Farao, bij ons deze keer wél gesmeerd. In die zin dat we toch ernstige twijfels hebben of de show wel live vanuit het gloednieuwe Plopsa Hotel in de Panne uitgezonden werd. De verschillende camerastandpunten, het gebruik van een kraancamera, de snelle decorwissels … doen ons meer dan vermoeden dat dit geen live registratie was maar vooraf opgenomen. Nog een groot verschil met de K3 albumpresentatie was dat geen enkel Studio 100-figuurtje live zong. Alles was full playback dus. Dat scheelt heel wat valse noten.