Uitkijken was het naar de set van David Guetta, sinds dit najaar mag hij zich opnieuw - terecht overigens - ’s werelds beste dj noemen. Hij bewees deze zomer dan ook dat ie zich opnieuw heeft uitgevonden. En toegegeven, er is er maar 1 die zo ‘Tomorrowland!’ kan uitroepen als hij. ‘We are spending together the last hours of 2020. I hope everybody is ready for 2021. Are you ready?’ sprak hij de kijkers thuis aan op de tonen van ‘Save My Life vs. Sunset (Bird Of Prey)’ van David Guetta en Morten en Lovespeake vs. Fatboy Slim. Aankondigen deed een offscreen stem hem verwijzend naar de vogels die rondfladderen aan de Melodia Stage en er ook nest houden in een boom. Net als tijdens de vorige digitale Tomorrowlandeditie komt vruchtbaarheid en voortplanting ook hier dus naar boven al thema. Vraag is in hoeverre dat nog nodig is als straks de kraamklinieken hun handen vol gaan hebben met al die coronababies.

Een last minute cadeau dat de EDM fans graag in ontvangst namen, dat schonk de Tomorrowland NYE Edition op het einde van 2020 als nieuwjaarsgeschenk. Bij wijze van freebie streamde het grootste dancefestival ter wereld de set van Lost Frequencies om acht uur onze tijd op Youtube. Al bij de eerste noten, die van ‘Sick of the silence’, gevolgd door die van ‘Heal me’ van FARR liepen de kijkcijfers op tegen de 12.000 unieke kijkers om uiteindelijk te pieken rond de 15.000. ‘Wie de liefde vanavond voelt mag zijn handen opsteken’ zei de Belgische dj die in de nieuwe digital entertainment venue Naoz optrad. De Melodia Stage had overigens wat weg van de Londense Royal Albert Hall met dat verschil dat er in het midden een boom stond, verwijzend naar de gemeente waar het festival zijn roots kent en waar het ook jaarlijks – behalve dit jaar om de gekende coronaredenen – gehouden werd. Tomorrowland leek daarbij dit podium op die manier ook digitaal zo aangekleed te hebben dat het wellicht ook wou verwijzen naar The Tree of Life, het hoofdpodium van Tomorrowland in 2011.

Van musicalartiesten die Stephen Sondheim een gelukkige 90ste verjaardag wensten, over de cast van #LikeMe dat een mini concert bracht op de site van Ketnet, dit voorjaar werden we overspoeld met gratis streams waarbij we artiesten vanuit hun kot – en dus in zekere zin een inkijk in hun privé kregen - of in de studio aan het werk konden zien. Zelden leverde dat – wegens een gebrek aan voldoende beeldwisseling – interessante televisie op. Toch waren er een paar uitschieters dit jaar.

The Starlings, Mama’s Jasje, en Regi waren dé revelatie van Liefde voor Muziek 2020. Het album met de nummers uit die serie was het best verkochte dit jaar volgens Ultratop. ‘Don’t look back’ van The Starlings haalt in het jaaroverzicht de zesde plaats in de lijst van best verkochte albums en is het hoogst genoteerde Engelstalige album uit Vlaanderen. Mama’s Jasje volgt op 7 met ‘30 Jaar Mama‘s Jasje - De Jaren Van Verstand’ en daarna komt Regi met ‘Vergeet de tijd’ in die lijst. Een knap resultaat dus dat die drie artiesten neergezet hebben dankzij het vtm-programma dat niet alleen dankzij zijn line-up maar ook dankzij de lockdown erg goede kijkcijfers wist voor te leggen. Regi gaat daarbovenop overigens nog met het zilver aan de haal in de lijst van de best verkochte singles. Regi feat. Jake Reese & OT moest met ‘Kom wat dichterbij’ enkel ‘Blinding Lights’ van The Weeknd voor zich laten. Wat toch een straffe prestatie is van de Vlaams dj die zich helemaal opnieuw op de kaart heeft gezet waar ie voor alle duidelijkheid nooit af is geweest.

Wat een zielige vertoning is ariana grande: excuse me, i love you op Netflix. De concertfilm die Paul Dugdale regisseerde, slaagt er maar niet in – wellicht eigen aan de poppy R&B-songs van Grande – om op dreef te komen. Dugdale doet nochtans zijn best om het soffe optreden uit the Sweetener Tour in de Londense O2-arena wat dynamisch in beeld te brengen, door af en toe wat in slow motion te tonen, het publiek (met o.a. een beugelbekkie die bijna al haar elastiekjes uitjoelt) in close up in beeld te nemen of breed (zodat de oplichtende ringetjes aan die tienermeisjesvingertjes goed te zien zijn) of - dan toch – Ariana closer in beeld te nemen maar dan via een GoPro die een wat waziger beeld oplevert dan de HD camera’s. Dugdale kan het ook niet verhelpen dat Ariana’s show net als de artieste zelf gewoon flauw, sof en bij momenten gewoon doodsaai is. Dat de Amerikaanse blijkbaar vooral totaalshots wou hebben en niet te close in beeld wou, helpt de kijkervaring niet bepaald. Daarnaast blijkt ook dat Ariana in hetzelfde bedje ziek is als Dua Lipa en bij uitbreiding nog een rist andere popartiestes: ze geven geen hol (buiten het geld) om hun fans en stralen massa’s apathie en ongeïnteresseerd zijn uit. Dan moet je niet van ons verwachten dat dat ons enigszins zou boeien.