Bijna 10 jaar geleden is het ondertussen dat we La Bohème nog gezien hebben. Het allereerste seizoen (2000 -2001) dat we meemaakten in de Vlaamse Opera, toen nog als student die de stevige studentenkortingen van het operahuis zeer sterk wist te waarderen. Van deze site was toen nog geen sprake, laat staan dat het idee al in ons was opgekomen om ermee te beginnen. Onze liefde voor het operagenre dreigde echter maar van korte duur te worden want “Die Zauberflöte”, die ons als titel naar de opera wist te lokken, kon ons toen maar matig boeien.

Urban dance meets opera, het klinkt veelbelovend en fris. Elk experiment dat vernieuwend kan zijn in het genre muziektheater willen we gerust toejuichen. Zeker nu kunstvormen elkaar wel vaker besnuffelen of tot een integratie komen. Zo zagen we al dansvoorstellingen met verdacht veel acrobatie in, of andersom circus waar we eerder een dansvoorstelling in zien. Het enige probleem met “Is it love?” is dat men de twee: urban dance en opera blijkbaar niet wou of kon met elkaar versmelten. En zo werd het een voorstelling die vis noch vlees was waardoor wij op onze honger bleven zitten.

Al sinds 1851 kan menig operaliefhebber genieten van dit meesterwerk van Giuseppe Verdi.  Ondanks zijn gevorderde leeftijd  heeft deze opera in drie bedrijven nog altijd niet aan kracht moeten inboeten. En toch bracht deze uitvoering van Rigoletto ook weer iets nieuw. Onder regie van Frank-Bernd Gottschalk mocht decorontwerper Karel Spanhak een strak, modern en  soms hard decor ontwerpen om het hele gegeven naar de 21^ste eeuw te brengen. Aan de zang en de muziek werd gelukkig  niet geraakt en zo kon ook een doorwinterde operaganger de geliefde elementen uit deze tragische opera nog zonder moeite terugvinden.

De Duitse regisseuse Andrea Breth maakt van Janáček’s “Kát’a Kabanová” een opera die een inkijk geeft op familiale machtsverhoudingen met Renée Morloc in de rol van de dominante Kabanicha die haar adoptiedochter Varvara (Natascha Petrinsky) en schoondochter Kát’a (Evelyn Herlitzius) stevig in haar greep heeft. De ene spreekt stiekem af met haar vriend Kudrjáš, de ander houdt er met Boris Grigorjevič een stiekeme minnaar op na. Haar zoon Tichon is een moederskindje dat slaafs de bevelen van de vrouw met de bontjas aanvaardt. Kabanicha regisseert min of meer de ondergang van haar schoondochter, wiens overspel uitkomt en die geen andere uitweg ziet dan zelfmoord te plegen.

Twee tegengestelde culturen (Oost en West), onderdrukking versus vrijheid, taalproblemen, toegeven aan het Stockholmsyndroom of trouw blijven aan je liefde,… het zijn de meest in het oog springende thema’s uit Mozarts singspiel “Die Entfürung aus dem Serail”. Een opera die in het Burgtheater in Wenen op 16 juli 1782 in première ging en waarmee Mozart heel wat succes oogstte. Met de aria’s “Ach, ich liebte, war so glücklich”, ”Welche Wonne, welche Lust” en “Oh, wie will ich triomphieren” kunnen we gerust over – excuseer voor de misschien misplaatste uitdrukking – een hitopera spreken. De Vlaamse Opera bracht een frisse, naar 2010 omgezette versie en sneed zeer sterk in het oorspronkelijke libretto. De vele en soms lange dialogen en het koorwerk van de Janitsaren op het einde moesten er onder andere aan geloven. Ook de gesproken rol van de schipper Klaas ging in de golven op.