Een musical hoeft niet altijd een diepere moraal te hebben, een romantisch verhaal of een spannend drama te zijn om te entertainen. Het bewijs: “Nonsens” van Event-Team.  Het verhaal was zo flinterdun dat je er door kon kijken, maar toch bezat de voorstelling voldoende elementen om ons zonder problemen een gezellige avond vertier te bezorgen. “Nonsens” moest het hebben van de taal- en situatiehumor, de vrolijke liedjes, de verschillende karikaturen in de personages van de nonnen en de geweldige zangprestaties van Anne Mie Gils, Liv Van Aelst, Dorothy Wuyts, Vicky Delrue en Liesbet Hermans.

Met “Sisters of Swing” bracht De Speling de sfeer van de jaren ‘40 en ’50 terug naar de Zwarte zaal van het Fakkelteater. We volgden het turbulente leven dan The Andrew Sisters vanaf hun prille stapjes in de muziek tot de grote successen en de onvermijdelijke ondergang. Ditte Jaspers, Marjolein Kinsbergen en Nayat Sari  kropen in de huid van respectievelijk Maxene, Patty en LaVerne Andrews. Hun driestemmige samenzang nam ons probleemloos mee naar de tijd van Glenn Miller en Bing Crosby. Onder de muzikale leiding van Orlin Tzontchev en met de ondersteuning van een zevenkoppige live-band kwam de swing weer tot leven. Het was alleen jammer dat de auteurs Beth Gilleland en Bob Beverage een te mager script hadden afgeleverd om er echt iets geweldig van te maken.

Een overheerlijke musical Beauty and the Beast serveert Stage Entertainment al enkele maanden in het Circustheater in Scheveningen. De musical op muziek van Alan Menken en teksten van Tim Rice, vertaald naar het Nederlands door Martine Bijl, heeft nog steeds niets van zijn kracht ingeboet. Wat wil je ook? Een erg straffe score, een zeer rijk palet aan muziekstijlen, inclusief het wat obligate drinklied, humor (twee duo’s hier: Lefou en Gaston aan de ene kant en Lumière en Tickens aan de andere kant) en romantiek maken dit een van onze favoriete Disneyklassiekers. Laat het geheel zingen door een ijzersterke cast waar niemand een steekje laat vallen, en je hebt gewoon een topproductie. Met meer dan 150 000 kaartjes verkocht, is deze productie de reis naar Nederland gewoon waard.

De allereerste tour van Ghost Rockers is in première gegaan. En dat er behoorlijk wat mis kan gaan tijdens een concert ondervonden Mila, Jonas, Charlie, Alex en Jimmy maar al te goed. Hun theatertechnicus Casper (een gastrol voor Lander Depoortere) bleek altijd wel erg ver te zitten (zelfs op het toilet: welke theatertechnicus doet dat nu tijdens een show?) wanneer er zich alweer een technisch probleem voordeed. Was het niet een deel van het decor (een trussing met licht) die plots naar beneden viel waardoor Jimmy  heerlijk over the top over zijn toeren kon gaan, dan ging de rookmachine plots eindeloos veel rook de ruimte in te jagen, ging de lichtshow in overdrive of viel alles uit door een kortsluiting. Of hoe er een parfum van sabotage – het nummer haalde de show weliswaar niet – rond dit optreden hing.

Piet Piraat en zijn vrienden kozen voor de Stadsschouwburg van Antwerpen als eindstop voor hun theatershow “Piet Piraat en de kleine dino”. Een herneming is dat van hun productie die in 2008 al in première ging. Kennelijk vond Studio 100 het belangrijk dat een nieuwe generatie kids dit verhaal meekreeg. Bizar, want het is lang niet de beste Piet Piraatshow - we schatten de 3D-versie met de gecreëerde onderwaterwereld in Piet Piraat en het geheim van de verzonken stad – namelijk het hoogst in.  Geweldig educatief is Piet Piraat en de kleine dino ook niet. Boeren, scheten en niezen mag de dino al volonté doen. De kinderen blijven het uitproesten ook na de zoveelste keer. Vraag is of die straks geen imitatiegedrag thuis gaan vertonen. Of hoe Piet Piraat en co ouders mogelijks straks behoorlijk wat werk bezorgt om een aantal zaken recht te zetten.