Met Kerstmis voor de deur is het weer de hoogste tijd voor kerstconcerten. Kan je je in Antwerpen een passender decor voorstellen dan de Sint-Carolus Borromeuskerk? BSO-producties heeft daarbij klassebakken als Hans Peter Janssens en Anne Mie Gils weten te strikken die voor de gelegenheid begeleid worden door een symfonisch orkest van 30 muzikanten o.l.v. Manu Jacobs en een groot koor. De verwachtingen lagen vooraf dan ook erg hoog gespannen.

15 jaar Hotel Vocal, dat mag gevierd worden. Daarom nodigen Sam Verhoeven en Daisy Thys collega’s Barbara Dex, Sandrine en Jelle Cleymans uit om er tijdens ‘The Ladies & De Lassies’ een stevige lap op te geven. In een revue van meer dan twee uur show wisselen Nederlandstalige nummers en Engelstalige klassiekers moeiteloos met sketches en dolle fratsen van Jelle en Sam. Het publiek wordt getrakteerd op een heerlijke ‘Skyfall’ van Barbara,  een wondermooi ‘Wereld zonder jou‘ in een duet van Sam en Sandrine en een geweldige medley waarin The Ladies ons laten genieten van de legendarische muziek van Vaya Con Dios. En alsof dat alles al niet voldoende is, doet Jelle Cleymans zelfs een poging om in het Frans te zingen. Gelukkig waarschuwt hij zelf vooraf dat waar andere een talenknobbel hebben voor Frans er bij hem een kuiltje zit. Zelf hebben we een vermoeden dat het misschien eerder om een zwart gat gaat, maar hij kan punten scoren voor inzet en durf. ‘The Ladies & De Lassies’ is dus een uiterst gevarieerde voorstelling waar voor ieder wat wils in zit en waar het zeven man sterke live orkest onder de professionele leiding van Pol Vanfleteren staat.

‘Hezellih’ met Josephine was het op de allereerste Sonic Kids in hetPaleis dit seizoen. Josephine, dat is Josefien Deloof, die een erg kenmerkend stemgeluid laat horen. Hees, wat schriel doet ze onder andere denken aan Ella Eyre, Coely en Selah Sue. Ook Alabama Shakes, Alice Phoebe Lou, Amy Winehouse en Intergalactic Lovers behoren naar verluidt tot haar invloeden. Alle toeschouwertjes mochten knus en gezellig mee het podium op en zo lekker dicht bij haar en haar puike live band zitten. Josephine bracht een mix van pop, soul en funk naar Antwerpen. Met een slimme set die dansbaar materiaal afwisselde met rustige integere songs, wist ze de allerjongsten (5-plussers) te begeesteren. Daarbij tekende ze voor wat nu al met stip het meest vertederende live moment is dat we dit jaar hebben meegemaakt. Voor ze ‘Paris’ inzette, ging ze gewoon zitten op een kussentje tussen de allerkleinsten voor het podium die zich rond haar verzamelden om een prachtig verstilde eerste strofe van het nummer te horen. Ze had werkelijk iedereen op haar hand, en de kinderen hun gefascineerde blikken die vol aandacht keken wat er heel intiem, zuiver akoestisch aan het gebeuren was, was ontzettend schoon in zijn puur- en oprechtheid. We smolten als een waterijsje onder een stralende zomerzon bij het zien van dit tafereel.

Jan en Jan hebben het ondertussen begrepen. 30.000 toeschouwers haalt hun Night of the Proms nog in Antwerpen en daar moeten ze het al enkele jaren mee doen. Nederlandse fans kunnen zondag voor 10 euro naar het evenement in de Ahoy dankzij de publieke omroep KRO-NCRV die er een exclusieve ledendag van maakt. Terwijl de Jannen in Antwerpen tot 61 euro per ticket vragen (en de Vlaming nog zo zot blijkt om dat te betalen ook voor een event dat tegenwoordig voornamelijk een covershow met symfonisch orkest is), zetten ze datzelfde product in Nederland aan braderieprijzen in de markt en doen ze daarvoor beroep op belastinggeld. Faut-le faire. Idem in eigen land waar een zomereditie in Koksijde hun NV geld laat verdienen mede dankzij de lokale belastingbetaler.

15 nummers brengt Guga Baul uit Ongehoord tijdens het bijna twee uur durende Studio Guga. Dat zijn welgeteld 7,3 minuten per song. Als je dan weet dat één nummer halfweg niet meer dan een erg kort intermezzo is dat hem de mogelijkheid biedt om opwarmings- en articulatieoefeningen te doen met de stem van Ozark Henry weet je dat het tempo van deze show veel te traag is. Het optreden sleept vooral door veel te lange bindteksten waarin Baul zijn wat ons betreft overbodige inkijk op zijn gezinsleven geeft.  De stemmenimitator schuwt ook de platte naar seksualiteit verwijzende humor niet: ‘Een mossel is goed als ze open gaat’ en wordt soms ongegeneerd klef: ‘mijn gezin heb ik thuis, achter mij staat mijn familie’. Hoewel een wekenlang op voorhand uitverkocht Cultuurcentrum van Merksem er anders over dacht, het zong ‘Wij twee’ waarin de imitatie van de Kreuners en Rick de Leeuw te horen is, mee met de uit Oostende aangespoelde Antwerpenaar, het zwaaide ook stevig mee op de enige toegift ‘In balans’, dat geïnspireerd is op wat Bart Peeters doet, en de stemmenimitator achteraf met een stevig applaus beloonde, hadden wij liever een gebaldere show gezien al was het maar dat Baul en wij dan misschien uitzicht hadden op 8 uur nachtrust. Maar dat zal voor in het hiernamaals zijn.