Op 24 oktober valt het doek voor de musical Dans der Vampieren in Antwerpen met debutante Anne Van Opstal in de hoofdrol van Sarah. Sara Gracia Santacreu kreeg een gegarandeerde show om als first understudy deze mooie hoofdrol neer te zetten. We zagen haar onzekerheid door de beperkte repetitietijd al snel vervliegen waardoor ze naarmate de musical vorderde snel wist open te bloeien en de rol naar haar hand zette. Haar sterktes: een warmere stem die ook in de hoge noten mooier blendt met die van Hans Peter Janssens. Haar zien acteren, is een waar genot. Allemaal het resultaat van onder andere meer ervaring, na haar eerdere rollen als Mistress in Evita en Liesl in The Sound of Music.

In heel wat opzichten was “Tell Me on a Sunday” een beetje de tegenhanger van “Dans Der Vampieren”: geen grote cast, maar één zangeres, een eenvoudig decor, geen sierlijke kostuums,  geen dans, kort, met veel emoties, verstaanbaar en muzikaal afwisselend. Met deze productie heeft regisseur Frank Van Laecke alles zo geënsceneerd dat de aandacht van de toeschouwer automatisch uitkomt bij de kern van deze voorstelling: de wondermooie stem van Deborah de Ridder. En toch verliep niet alles geheel volgens plan …

Vampieren zijn in. Altijd geweest trouwens. Gaande van middeleeuwse Slavische mythes over Bram Stoker’s Dracula tot het klassieke filmpersonage van Nosferatu. Vampieren zijn sexy en hot. Getuige de boeken en verfilmingen van Stephenie Meyer’s Twilight-reeks. Of de nieuwe lingerielijn van modeontwerpster Marlies Dekkers. En ergens daartussen, in de nevelen der tijd, creëerde de Poolse regisseur Roman Polanski in 1967 een cultfilm, The Fearless Vampire Killers. Het cultgehalte moest men zoeken in de ongewone combinatie van zwarte komedie en Hammer Horrorfilms. ‘Stof voor een musical’ dachten onze oosterburen eind jaren ’90. Het werd dus hoog tijd dat dit vleermuisspektakel in ons landje zou opduiken, meer bepaald in de Antwerpse Stadsschouwburg.

Stany Crets die de regie doet van een optreden met musicalliedjes. Zo’n regie kan toch niet moeilijk zijn: je neemt gewoon een bandje, zet daar een zangeres voor in een mooi jurkje en je laat ze de grootste klassiekers uit het genre brengen. Daar heb je Stany Crets toch niet voor nodig? En inderdaad, dáár heb je Stany Crets niet voor nodig, maar voor deze voorstelling wel. “The Musical Songboek” week op alle punten af van het doorsnee musicalrecital: geen gepolijste uitvoeringen, geen barbiepop in cocktailjurk achter de micro, geen statisch gedoe en geen aaneenrijgen van “greatest hits”. Ann Van den Broeck bracht een heuse theatershow vol energie, variatie, leuke vondsten, verrassende effecten, een gezonde dosis humor en vooral gedurfde, nieuwe arrangementen voor bekende en minder bekende musicalliedjes.

Piet Piraat en zijn vrienden Berend Brokkepap, Stien Struis en Steven Stil hebben allemaal wel iets waar ze bang voor zijn. Brokkepap heeft schrik van spoken. Stil wordt helemaal stil wanneer hij de honderdogige reuzenoctopus van Calamare in de ogen moet kijken. Struis heeft een fobie voor muizen. En ook Piet Piraat zelf blijkt niet de dapperste onder de piraten. Sandul, de boze piratentovenaar, daar durft hij wel eens wakker van te liggen.