Ambulance, de Amerikaanse actiethriller die Michael Bay (Bad Boys, The Rock, Armageddon, Pearl Harbor, Transformers …) regisseerde, is vooral interessant omwille van zijn nerveuze, flitsende en best wel vernieuwende cameravoering. Maar ook dat went na verloop van tijd zodat je na drie kwartier toch al naar de klok gaat kijken tijdens de prent die makkelijk een kwartier korter kon. Centraal staat de vraag tussen leven en dood, goed en slecht en de soms flinterdunne grens daartussen.

Zat er nu werkelijk iemand te wachten in Vlaenderen op Zeppos het Mercatorspoor, dat Douglas Boswell regisseerde naar een scenario van Wouter Van Haver? Een film die zich inspireerde op de jeugdreeks die van 1964 tot 1969 op de BRT te zien was en draaide rond Jan Stephorst die in Griekenland zijn naam Kapitein Zeppos kreeg omdat ze daar ‘Stephorst’ niet konden uitspreken? Blijkbaar dachten sommige geldschieters van wél. Maar beseft men eigenlijk dat men mikt op grootouders die in een nostalgische bui hun kleinkinderen willen meenemen naar deze film, want de kans dat hun kinderen Zeppos gekend of gezien hebben, schatten we zeer laag in.

Morbius, de jongste prent van Daniel Espinosa, is ondertussen de derde (na Venom en Venom: Let There Be Carnage) in Sony‘s Spider-Man Universe (SSU). Volgend jaar komt er een vierde aan: Kraven the Hunter, en daarna staan er nog verschillende releases op de planning. Zoals de afkorting SSU al aantoont, vinden deze superheldenfilms plaats in hetzelfde universum als dat van Spider-Man. Ook bij Morbius blijkt dat het geval tijdens de aftiteling. We zien dan onder andere net als in Spider-Man Michael Keaton opnieuw wiens personage Adrian Toomes / Vulture in de cel beland is en we zien ook wat de gevolgen zouden kunnen zijn geweest toen de multiverse even op barsten stond.

Met zijn jongste film Notre-Dame brûle laat Jean-Jacques Annaud geen al te beste kant van Frankrijk zien.  En dat is een understatement. Puur amateurisme voltrok zich op 15 april 2019 toen de Notre-Dame in Parijs in brand kwam te staan. Deze prent toont de gebeurtenissen minuut na minuut. De sterkte ervan is dat het zo realistisch in beeld gebracht werd dat je de nieuwsfeiten van die bewuste avond herbeleeft en alle emoties die daarmee gepaard gingen.

Een van de meest bevreemdende Nederlandstalige films van het jaar. Dat is Nr. 10 van regisseur Alex van Warmerdam ongetwijfeld. Daarin volgen we Günter (Tom Dewispelaere) die zijn dochter Lizzy (Frieda Barnhard) en haar vriend over de vloer krijgt. Zij meldt hem dat onderzoek heeft uitgewezen dat ze maar één long heeft en raadt haar vader aan zich ook te laten onderzoeken in het ziekenhuis. Maar daar voelt ie niets voor.