In 1910, op 23 januari, precies 100 jaar geleden was er een brand in de theaterzaal van de Koningin Elisabethzaal. Dat zegt althans een journalist van een gratis Antwerps cultuurmagazine dat tegenwoordig verzuipt in de reclame. De journalist is acteur Wim van den Driessche die Nienke, Fabian, Amber, Patricia, Appie en Jeroen voorts vertelt dat het exact om kwart na drie gebeurde. In de brand bleef Geertje Oudenbosch, de dochter van de toenmalige directeur Theodoor Oudenbosch. Haar geest spookt nog rond in het theater. De legende wil, dat alles te maken heeft met een klok die door Hora del Timi gemaakt werd, en dat de brand precies 100 jaar later op hetzelfde tijdstip opnieuw zal woeden.

Met “Ganesha, een perfecte god” bewijst Judas Theaterproducties dat je niet altijd een grote cast nodig hebt  om een mooie musical op de planken te zetten. In het intieme kader van de Zwarte Zaal van het Fakkeltheater wordt het publiek meegenomen op een reis met Margreet en Karin door het magische India. De ontdekkingsreis naar de Taj Mahal blijkt vooral ook een ontdekkingsreis naar zichzelf, naar hun verleden en naar elkaar te worden. Zoals een medereiziger hen al waarschuwde: “Pas op! In India kom je jezelf tegen.”

“Parodieer eens jezelf want wat je zelf doet, doe je beter.” Onder dat motto voert Studio 100 dit jaar zijn negentiende Samson en Gert Kerstshow op. 20 Jaar bestaan Samson en Gert ondertussen, en het lijkt wel alsof ze nog maar pas bezig zijn, zoveel plezier hebben Verhulst, Thyssen (als Samson), Crucke (als Alberto), Baele (als Van Leemhuyzen), De Donder (als burgemeester) en Royaards (als de afgevaardigde van de Minister) nog steeds.

Kabouter Plop en zijn vrienden zijn ergens beland voor een doek met enkele sterren. “Waar zijn we?” vragen ze aan het publiek dat terecht en volledig juist droog: “Antwerpen” roept. “We zijn de dag goed begonnen” denken de 4 kabouters, waarbij ze meteen eraan toevoegen dat ze bij het grote mensencircus zitten. Daar gaan ze op zoek naar het kaboutercircus Pipov. Maar helaas, het viertal heeft de Kabouterkrant niet gelezen: de voorstelling van vanavond gaat immers niet door. De reden: de twee broers van clown August Pipov zijn ziek.

Hoe vertel je een verhaal dat iedereen kent en nooit mag vergeten? Hoe vertel je van die angst voor de waanzin van de vervolging zonder je publiek weg te jagen? Hoe breng je het verhaal van een 13-jarig joods meisje dat samen het haar gezin en nog 4 vreemden jaren opgesloten leefde in het Amsterdam van de jaren ‘40 zonder je publiek in een depressie te jagen? Theaterproducties Judas heeft met haar versie van “Je Anne” alvast een verdienstelijke voorstelling op de planken gezet.