Na een cd met allemaal liedjes van Ann Christy, brengt Free Souffiau opnieuw een plaat uit met allemaal covers. Voor “Het collectief geheugen” dook ze in het repertoire van o.a. Stef Bos, Will Tura, Ramses Shaffy en Toon Hermans. Het resultaat roept gemengde gevoelens op. De zachte, lieve liedjes als “‘k Heb je lief”, “Tous les garçons” en “Appels op de tafelsprei” brengt ze voortreffelijk, maar “Tip van de sluier” wordt te licht bevonden en van “Laat me” was ze misschien maar beter afgebleven.

“Vijftig tinten somber”, het had een passende titel kunnen zijn voor de nieuwste van Hannelore Bedert. “Iets dat niet komt” kent namelijk geen enkel opbeurend nummer. Het barst daarentegen van teksten over de duistere kant van mensen en hun relaties. Maar misschien is dat ook wel de kracht van deze nieuwe cd. In een maatschappij waar sociale media de oppervlakkigheid in de hand werken en we om de oren geslagen worden met hoe goed iedereen zich wel niet voelt, durft Hannelore met “Alles gaat goed” deze ballon te doorprikken. “Iets dat niet komt” combineert dan ook inhoudelijk sterke teksten met passende muzikale ondersteuning en de met gevoel geladen stem van Hannelore Bedert. 

Hooverphonic bij je thuis een stuk van hun nieuwe plaat Reflection laten opnemen. Meer dan 180 kandidaten zagen dat wel zitten. Uiteindelijk werden er 3 huizen van fans weerhouden in België te Gentbrugge, Boom en Hasselt (+ een kerkje in Hoeselt) en 1 huis in Rachecourt-Suzémont in de Franse Champagnestreek. Concertnews.be sprak bijna tweeëntwintig minuten met Noémie Wolfs, Alex Callier en Raymond Geerts over die trip en het creëren van het nieuwe album.

“Ha Bert van het concert” klinkt het wat plagerig volledig synchroon uit de monden van Kris en Koen Wauters. Clouseau mag dan wel even op de pauzeknop gedrukt hebben eind 2010 om nu, drie jaar later terug te zijn: (bij)namen onthouden, doen ze wel en dat schalkse zit er nog steeds in.

Drie jaar na “Dromen durven delen” is Marco Borsato weer helemaal terug met “Duizend spiegels”. John Ewbank stond weer garant voor tekst en muziek al kreeg hij voor “Samen voor altijd” de hulp van dochter Day. Opvallend bij deze plaat is  het grote aantal collega’s dat meegewerkt heeft. Na zes jaar zingt Marco opnieuw een duet met Trijntje Oosterhuis, rapper Gers Pardoel vergezelt Marco bij “Stem” en zelfs Ali B en Lange Frans maken hun opwachting. Het werd een cd met uptempo liedjes, rap, dance-invloeden en uiteraard ook gevoelige nummers zoals “Breng jij mij naar huis” en “Verlies”. De mengelmoes van stijlen en artiesten zorgen voor veel variatie, maar tegelijkertijd zorgt het er ook voor dat niet alle nummers van de eerste keer even goed in het gehoor liggen. Zo hebben we verschillende keren naar “Stem” moeten luisteren voor we het nummer echt naar waarde konden schatten.