Hoe vertel je een verhaal dat iedereen kent en nooit mag vergeten? Hoe vertel je van die angst voor de waanzin van de vervolging zonder je publiek weg te jagen? Hoe breng je het verhaal van een 13-jarig joods meisje dat samen het haar gezin en nog 4 vreemden jaren opgesloten leefde in het Amsterdam van de jaren ‘40 zonder je publiek in een depressie te jagen? Theaterproducties Judas heeft met haar versie van “Je Anne” alvast een verdienstelijke voorstelling op de planken gezet.

Aan de Arenbergschouwburg heerst een drukte van jewelste. Massa’s pers, hordes bekende Vlamingen met hun gezin en hier en daar een nobele onbekende die eveneens tickets heeft weten te bemachtigen. De meeste kindjes zijn uitgerust met een oranje pruik met vlechtjes en zo hoort het ook op de première van “Pippi zet de boel op stelten”.

Peter Van De Velde en Ann Lauwereins zijn de sterren in The Sound of Music. Dat is althans onze mening na het bekijken en beluisteren van de première vanop de allerlaatste rij op het balkon. Ook daar is de klank loepzuiver. Maar er gaat toch ook een heel stuk verloren van de mimiek en gebaren. Helemaal bovenaan is er immers in het decor geen Oostenrijkse berg te bespeuren. Je ziet er enkel de groene heuvels.

De musical Footloose is gebaseerd op de gelijknamige muziekfilm uit de jaren ’80 met Kevin Bacon. Het verhaal is dan ook gekend: Ren McCormack trekt met zijn moeder Ethel weg uit Chicago nadat zijn vader hem en zijn moeder in de steek gelaten heeft. Het duo trekt naar een oom, Wes, in het kleine dorpje Bomont. Het is dominee Shaw Moore die daar de plak zwaait en sinds het auto-ongeluk van vier jongeren uit het dorp is het er verboden om te dansen. Ren, die een heel ander leven gewoon is, heeft het dan ook zeer moeilijk om zich daaraan aan te passen en neemt het op tegen de dominee en zijn regel. Dit verloopt uiteraard niet zonder slag of stoot, niet in het minst omdat hij als en blok valt voor Ariël, de dominees dochter.