Een ode aan échte vriendschap en een warm pleidooi om al wie er niet bij hoort te omarmen, dat levert de computergeanimeerde sci-fi-film Ron’s gone wrong. Vergeet smartphones. Dé hebbedingetjes in de toekomst zijn de B-Bots, robots die alles van je weten, je voorkeuren, waar je van houdt, waar je absoluut een hekel aan hebt, enz. Op basis van die persoonlijke data en een vriendschapsalgoritme dat Marc Weidell (stem van Justice Smith) schreef, kom je zo in een handomdraai te weten met wie je zaken gemeen hebt. En zo kunnen er nieuwe vriendschappen ontstaan. Het resultaat op school is dan ook dat je kliekjes krijgt. Barney Pudowski (stem van Jack Dylan Grazer) is een buitenbeentje. Hij is de enige op school die geen B-Bot heeft en bij uitbreiding geen vrienden. Als zesjarige was ie nochtans goeie maatjes met Savannah (stem van Kylie Cantrall) die heel wat volgers heeft op haar vlog en waar hij nog steeds wat voor voelt, pestkop Rich Belcher (stem van Ricardo Hurtado) die zo hoopt aan populariteit te winnen, Noah (stem van Cullen McCarthy) die van videospelletjes houdt en Ava (stem van Ava Morse) die een wetenschapsknobbel heeft. Maar ze zijn allemaal wat uit elkaar gegroeid, allen hun eigen interesses gaan volgen. Resultaat: Barney heeft deze keer niemand die naar zijn verjaardagsfeestje komt.

Een indrukwekkende oorlogsfilm die maar liefst 14 miljoen euro gekost heeft. Dat is De slag om de Schelde van regisseur Matthijs van Heijningen Jr. naar een scenario van Paula van der Oest dat gebaseerd is op waargebeurde feiten. Feiten die zich afspelen op het einde van de Tweede Wereldoorlog na de landing in Normandië. Op 4 september bevrijden de geallieerden Antwerpen en zijn haven die nog intact is. Die is van cruciaal belang voor de bevoorrading. Tot dan moest alles vanuit Normandië namelijk aangevoerd worden. Er stelde zich echter een probleem. De Duitsers controleerden nog de oevers van de Westerschelde. De film, de slag om de Schelde, focust op de laatste fase om de Schelde terug in handen te krijgen en de bevoorrading via de haven van Antwerpen te kunnen organiseren. Walcheren moest daarvoor bevrijd worden. De Duitsers haalden echter alles uit de kast om hun posities daar ten alle koste te verdedigen. Het eiland Walcheren was uitsluitend verbonden met Zuid-Beveland via de Sloedam waar veel Duitse manschappen en artillerie zich hadden verzameld.

Red Sandra, de jongste film van het regisseursduo Jan Verheyen en Lien Willaert naar een scenario van die laatste dat gebaseerd is op waargebeurde feiten ging in Kinepolis Antwerpen in première. De film sleept, verzuipt meermaals in pathetiek en te groots acteren door de hoofdcast, dat de enige die Red Sandra nog iet of wat kan redden Rosalie Charles is die op indrukwekkende en vooral zeer geloofwaardige manier het meisje Sandra Massart neerzet die 4 jaar geleden overleed aan de stofwisselingsziekte MLD.

The Last Duel is een ijzersterke film die gebaseerd is op waargebeurde feiten uit 1386 en het boek dat Eric Jager daarover schreef. Ridley Scott levert een opvallend hedendaagse twee uur en half durende prent af die veel verder gaat dan een #MeToo-verhaal uit de Middeleeuwen. Scott stuurt alle romantische beelden die ontstaan kunnen zijn over die periode met zijn jonkheren, jonkvrouwen en ridders de laan uit. Wat hij toont, zeker in de straffe gevechtsscènes is rauw. Wat er op het slagveld gebeurt wreed. Er valt met andere woorden weinig hoofs te beleven. Vrouwen in die tijd behoorden tot je vermogen als man. Werd je vrouw verkracht dan werd het vermogen en eer van je man aangetast. En was het zaak of ie achter je zou blijven staan, ook al was het vaak woord tegen woord (bij gebrek aan bewijs of getuigen). Door het verdict in de handen te leggen van God via een duel, werd dan beslecht wie de waarheid sprak. Verloor de man van de verkrachtte vrouw en werd die gedood, dan volgde ook een gruwelijke dood die tot een half uur kon duren voor de vrouw in kwestie die levend werd verbrand.

Met Halloween Kills zijn we ondertussen aan de twaalfde film binnen de Halloween-franchise. Niet dat dat erg belangrijk is, want deze sequel op Halloween uit 2018 dat op zijn beurt een vervolg is op de originele prent uit 1978, kan je ook volgen als je nog geen enkele andere film van deze reeks hebt gezien. Dat is nu eenmaal het voordeel van slasherfilms. Je hebt een boeman (hier: Michael Meyers neergezet door Nick Castle met masker op) die zijn slachtoffers afslacht. Terwijl heel wat pseudo horrorfilms de good guys sparen, of toch zeker zij die goed van inborst zijn, en je bv. een afrekening ziet van pesters enz. (waarbij je als toeschouwer nog min of meer moreel kan aanvaarden wat er in de film te zien is, maakt Meyers in Halloween Kills geen onderscheid tussen goed en kwaad. Mensen van kleur, gays, kinderen, vrouwen … ze kunnen allemaal ten prooi vallen voor de man die door Curtis personage beschreven wordt als een zesjarig kind, die volwassen denkt maar zich gedraagt als een beest.