Een verrassingsavond ter ere van Jacques Vermeire die de leeftijd van 65 haalde. Zelf wist hij ook niet wat hij mocht verwachten van de avond. Er was niet veel tot niets gerepeteerd wat een spontane ontspannen sfeer creëerde waarbij de slappe lach een paar keer uitbrak en de heerlijke sneren iedereen rond de oren vlogen. Één voor één kwamen de vrienden van Jacques Vermeire de trap af om hem een hart onder de riem te steken. Gert Verhulst en zijn sketch van ‘Samson en Gert’ stak daar met kop en schouders bovenuit. Een ongedwongen avond vol volks vertier waarbij de platte humor overheerste, soms iets te veel, en waarbij de zestigplusser de hemel in werd geprezen. De prijs die de jarige kreeg van SABAM was de ultieme kers op de taart.

Met Schoft, de nieuwe voorstelling van Kommil Foo, gaan de broers Mich en Raf Walschaerts voort in hun herkenbare stijl en boren ze hun klassieke thema’s verder aan. Seks, maatschappijvisie (democratie uitgelegd via het beeld van twee wolven en een schaap op een bankje in het bos), nostalgische gevoelens, zelfrelativering (de dikke vs. de kleine), humor, leven en dood en liedjes met een boodschap zitten verpakt in een wel erg toegankelijke doos. Zo toegankelijk zelfs dat wanneer Raf in “Integendeel” zich de vraag stelt of hun publiek wel zo hoog intellectualistisch is als gedacht wordt, en hij zich afvraagt of het niet gewoon wat “klapvee” is, hij ergens een punt heeft volgens ons.

Bas Birker is opwarmer van dienst bij Michael Van Peel overleeft 2015. “Voor een 7Up en een Twix daarvoor kom ik uit Merksem” grapt de komiek die geen al te hoge pet op heeft van de Merksemse vrouwen  die allemaal wat te veel vet hebben volgens hem. Nou, dat valt best wel mee … Fijntjes geeft ie mee dat Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon enkele weken voor het terreurniveau op 4 stond het idee had gelanceerd om een keuzemenu bij de 112 te introduceren.  Perfecte aangelegenheid om de spot met deze ‘efficiënte’ maatregel te drijven net als onze gewoonte om Rode Kruisstickers te kopen: “de enige reden waarom we dat doen, is om er vanaf te zijn. Dan moeten we er geen meer kopen.” luidt het fijntjes.

Jacques Vermeire stopt met commerciële voorstellingen. “Veel Vijven en zessen” is dan ook zijn laatste comedy-show die een breed publiek wil aanspreken. Met succes overigens want de Stadsschouwburg in Antwerpen zat vol. Connecties met de minister van media Sven Gatz moeten er straks voor zorgen dat Vermeire eindelijk terug in de kleinere theaters kan spelen met subsidies. Zijn plan is erg ingenieus: een paar acts doen die helemaal niet om te lachen zijn. Het resultaat is gewoon hilarisch. De film Max mag dan wel 21 jaar oud zijn, wanneer Vermeire aan het dansen slaat, inclusief het betere smoelenwerk, werkt hij tot tranen toe nog steeds op de lachspieren.

Thomas Smith doorkruist de theaters met “Ruis” nu ie zijn voorstelling “Chaos” in de Arenberg heeft ingeblikt. In se verschilt er niet zo veel tussen Ruis en Chaos. Smith – 47, vader van 2 dochters – improviseert er op los terwijl het publiek zijn aangever is. Dat is zijn sterkte maar tevens ook een uitdaging wanneer het publiek niet wil meegaan in de absurde humor en geen cues wil leveren. In Antwerpen had ie daar alvast geen last van, integendeel. Smith moest er zelfs voor zorgen dat de spanningsboog even minder strak kwam te staan tijdens een hilarisch middenstuk.