De wereld is wreed. En dat begint al op school. Dat geeft Laura Wandel mee in haar regiedebuut Un monde. In de aftiteling bedankt ze ook Luc Dardenne. Haar sociaal-maatschappelijke prent ademt dan ook dezelfde rechttoe-rechtaan sfeer uit van de films waar de broers Dardenne gekend om staan. De rauwe werkelijkheid tonen en vooral ook hoe hard het is voor al wie het niet breed heeft.

Wie filmnews.be de jongste maanden volgde, weet dat we geen fan zijn van films die qua storystelling slepen. Bij La nuit de rois van Philippe Lacôte ligt dat enigszins anders. De verhaalvoering moet hier namelijk voldoende langgerekt zijn voor het hoofdpersonage al kan dat gegeven ons er niet van weerhouden dat we na 75 minuten toch even op onze klok kijken.

De klassieker Basic Instinct van Paul Verhoeven is opnieuw uitgebracht in de cinema. Bijna 30 jaar na de release was het tijd om de film wat op te poetsen. En neen, het gaat dan niet over de Europese versie die voor de preutse Amerikaans censor te expliciet was waardoor de schaar door de seksscènes ging. Naar aanleiding van de drie decennia werd de film namelijk digitaal gerestaureerd zodat de beelden die lang op ieders netvlies blijven branden, zo scherp mogelijk vertoond kunnen worden.

Bijna negentig miljoen dollar bracht Venom Let there be carnage in het laatje in zijn openingsweekend in de States. Daarmee doet de sequel het zo’n 10 miljoen beter dan zijn voorganger die uit 2018 dateert, van voor de coronapandemie dus. Bij ons komt de film op 13 oktober in de zalen. Maar dit weekend zijn er al avant-premières.

Met Les intranquilles, dat gefilmd werd in coronatijden wat te zien is in sommige scènes waarin de acteurs mondmaskers dragen, brengt de Belgische regisseur Joachim Lafosse de impact die een bipolaire vader op zijn gezin heeft in beeld. Want inderdaad, de titel van de film, die zo veel wil zeggen als de Onrustigen, staat in het meervoud. Dat Lafosse het onderwerp beheerst, merk je gaandeweg de film, die in het eerste stuk vooral inzoomt op de manische fase van Damien (ontzettend sterk en geloofwaardig neergezet door Damien Bonnard). In het tweede deel komt de depressieve periode de kop op steken waarbij de vader onder andere met geen stokken uit zijn bed te krijgen is. Zijn ziekte putten zowel zijn vrouw Leïla (Leïla Bekhti) als zijn zoon Amine (Gabriel Merz Chammah) uit.