Een combinatie van concert met een Afrikaanse marimba, drums, djembé, sax, basgitaar en de kora, visuals, dans, acrobatie en gymnastiek dat brengt het Canadees-Guinese Afrique en Cirque op Sziget Festival. Wellicht is het een van de strafste circusvoorstellingen die een van de grootste Europese festivals wist te strikken. Een gigantische dynamiek en spelplezier straalt dan ook af van de uitvoerders Yamoussa Bangoura, Alya Sylla, Yamoussa Soumah, M‘Mahawa Soumah, Mama Adama Soumah en Moustapha Soumah die live muzikaal begeleid worden door Fanta Camara (ook zang), Ibrahima Sory Diabaté, André Désilets, Auguste Donatien Dogbo, Lionel Katshingu en Yamoussa Bangoura (zang).

Na ‘Pour le meilleur et pour le pire’ (2011) en ‘La piste là’ (creatie: 2007) is Cirque Aïtal opnieuw in Antwerpen, deze keer met hun jongste circusvoorstelling: ‘Saison de cirque’. 4 maanden voor Kati Pikkarainen in Antwerpen in première ging met ‘Pour le meilleur et pour le pire’ had ze net het leven geschonken aan haar eerste kindje. Ondertussen is het gezin Victor Cathala (de reus) - Kati Pikkarainen (de kleine blonde vrouw) verder uitgebreid en hebben ze ondertussen twee kinderen. Niet alleen op privévlak is het duo voor uitbreiding gegaan. In ‘Saison de cirque’ staan ze niet langer met hun tweetjes alleen in de piste, maar willen ze het circusleven zoals het is ensceneren samen met de Russische acrobaten Lena Kanakova, Micha Kanakov, Vasia Kanokov, Sergey Mazurin, de jongleur Matias Salmenaho (met 7 kegels!), en paardenfluisteraars Nick Muntwyler en Ludovic Baladin die ze tijdens het touren leerden kennen. Helmut Nu?nning, Hugo Piris, Benni Masuch en Julien Heurtel voorzien de show van heerlijke instrumentale muziek op onder andere drums, contrabas, viool, elektrische gitaar en trompet.

Een ode aan de kindertijd, de kinderlijke fantasie en het ravotten (jongensstreken) brengt het heerlijke Famille Choisie van de Belgische compagnie Carré Curieux Cirque Vivant! in een regie van Titoune Krall, Nicolas Diaz en Alexis Dansin op Zomer van Antwerpen 2018 dat dit jaar een grand crujaar kent. 4 mannen (Luca Aeschlimann, Vladimir Couprie, Gert De Cooman en Kenzo Tokuoka) spelen jongetjes die hun limieten verkennen, wat knotsgekke clowneske maar o zo herkenbare situaties oplevert van erg onhandig constructies willen bouwen (zo probeert 1 van hen een vierde tafel op de toren van drie tafels te plaatsen wanneer ie op de bovenste staat) tot prachtige poëtische momenten (zoals een straffe bellenblaasact!, waar kleine bellen geblazen worden in een grote, de grote vervolgens ontploft en de andere overblijven in de lucht, of die scène wanneer er rook in een grote bel geblazen wordt, bij wijze van spreken een ventieltje gecreëerd wordt waaruit de rook vervolgens kan ontsnappen en de scène waarin een acrobaat staat te vliegeren met een kleine vlieger of is het een rog, vervolgens met een tweede groter exemplaar, en daarna de grootste, een resultaat blijkt van creatief zijn met huishoudfolie). Een oorverdovend applaus, gejoel, tribunegestamp en ovatie na Famille Choisie zijn dan ook niet meer dan terecht. Wat. Een. Show.

Cie Akoreacro doet het weer op Zomer van Antwerpen: tribunegestamp, een staande ovatie, mega applaus en gejoel van het publiek bekomen op de wereldpremière van hun jongste voorstelling ‘Dans ton coeur’. 5 jaar na hun fenomenaal Klaxon ***** op Zomer van Antwerpen, brengt het gezelschap met 1 vrouw een zeer feministische voorstelling. Een die indrukwekkende acrobatie (op de grond onder andere hand op hand, hoofd op hoofd, rondtollend op het podium met het cyr wheel en in de lucht tijdens een adembenemende head balancing trapeze act en trapeze act) overgiet met een heerlijke saus aan poëzie en theatraliteit. Een man en een vrouw leren elkaar kennen in de fabriek. Tijdens het bandwerk loopt er het een en ander in het honderd en van het een komt het ander. Ze worden verliefd, kussen, en beginnen een eigen nestje te bouwen.

De lente is al vroeg in het land dit jaar. Cirque du Soleil brengt met Ovo namelijk het insectenrijk naar de Lotto Arena. Een veelkleurige en erg poëtische voorstelling is het geworden die spek voor de bek is voor de allerjongsten en ook tieners wel kunnen smaken. Denken we maar aan de straffe eindact met trampolines en een 19,5 meter brede en 9 meter hoge klimmuur waartegen de trapezewerkers te keer gaan. De volwassenen zien we dan weer kind worden in deze prachtige omgeving die je fantasie op hol doet slaan. Een mooi voorbeeld is de vlieg The Foreigner die aan komt draven met een groot ei (‘Ovo’ is Portugees voor ei). Hij is een ontzettende aandachtszoeker die meteen voor de charmes valt van het lieveheersbeestje The Ladybug en haar het hof maakt zoals een verleider op Temptation Island: ‘Hey baby’, haar achternafluiten en ‘rrrr’ grommen, … You name it. Hij doet het. Wanneer zij haar zinnen op een knappe man gezet heeft in het publiek, pookt ze de jaloezie op van de vlieg. Wanneer hij afgewezen is door The Ladybug probeert Master Flipo, het hoofd van de insecten community die slim maar ook een beetje excentriek is een oplossing te zoeken. Hij plukt een vrouw uit het publiek. Maar daar valt ie aanvankelijk niet voor. Pas wanneer hij haar een hoofddeksel heeft opgezet en vleugeltjes zoals het lieveheersbeestje valt hij als een blok voor haar. Het levert een geweldig leuke scène op. Zeker wanneer The Ladybug niet veel later op het toneel verschijnt en er het hare van denkt...