Een Antwerpse theaterdirecteur wordt op non-actief gezet na de publicatie van een tekst die feiten en fictie met elkaar mengt. Dat nieuws belandde vandaag in onze mailbox. Het lijkt wel alsof de werkelijkheid het scenario van Dream scenario, dat Kristoffer Borgli schreef en regisseerde inhaalde. Met dat verschil, dat Dream scenario een zwarte komedie is die niet mals is voor de cancelcultuur.

Wat een heftige film is Godzilla x Kong: The New Empire! Mijn buur in de 4DX-zaal vroeg zich in het begin van de film af of een 4DX-ervaring niet met veiligheidsgordels is. Nee hoor. Maar het ging er tijdens deze voorstelling wel erg stevig aan toe.

Een 6,2 geven de bezoekers van Kinepolis aan Ghostbusters frozen empire. Dat is een voldoening en dus geen onderscheiding. Ook nu kunnen we ons perfect vinden in wat cinemabezoekers er zelf van vinden. Deze Ghostbusters neemt namelijk te veel tijd (zo’n 80 minuten) om uiteindelijk tot dé confrontatie te komen tussen de helse God Garraka (neergezet door poppenspeler Ian Whyte) die via telepathie impact heeft op het gedrag van andere geesten maar vooral ook in geen tijd het kan laten vriezen, zelfs in volle zomer. Wie angst voor hem heeft, vriest dood. Het laatste wat je dan ziet, is je eigen tranen bevriezen.

De psychologische horrorfilm Immaculate die Michael Mohan regisseerde, stelt teleur als horrorfilm maar is dan weer wél de moeite op psychologisch vlak. Sydney Sweeney delivert zoals steeds, denken we maar aan de rollen die ze neerzette in onder andere Euphoria en Anyone but You. En ja, ook nu weer acteert ze de pannen van het dak dankzij die zeer dankbare rol die ze kreeg. Het hoofdpersonage Cecilia dat ze neerzet mag dan ook een bijzonder knappe (state of mind) boog maken. Last but nog least is er de sterke cinematografie, waarbij er bijzonder perfectionistisch omgegaan werd met natuurlijke en onnatuurlijke belichting, goudgeel en warm versus koud wit, beelden zonder en met korrel (naar het einde toe), en we vooral ook enkele bijzonder fraaie extreme close ups van Sweeney (lippen, sprekende ogen, buik en navel) te zien krijgen.

De veertienjarige Ierse Alisha Weir zagen we recent nog de titelrol spelen in Matilda de musical. Een naam om te onthouden want straks zal ze ook te zien zijn in Abigail. In Wicked little letters speelt ze Nancy, de dochter van Rose (Jessie Buckley). Zij wil gitaar leren spelen maar stelt vast dat haar moeder daar niet al te enthousiast om is. Een en ander heeft te maken met een burenruzie. Edith Swan (Olivia Colman) waar Rose nochtans mee bevriend was, blijkt nog bij haar dominante ouders te wonen en is hyper religieus opgevoed. Ze delen onder andere een zinken bad om in te baden. En gezien er in het Britse Littlehampton van 1920 nog geen sprake was van isolatie, hoort de buurvrouw ook wanneer Rose seks heeft. Niet alleen hoort ze dat, het kruisbeeld dat aan haar muur hangt begint zo danig te trillen dat het elk moment kan vallen…