Vogeltjes fluiten. Als een poor lonesome cowboy horen we mondharmonica, daarna strijkers, piano, gitaren en drum. Dit is Robbie Williams anno 2009, ruim 3 jaar na zijn flop Rudebox en het abrupt stopzetten van zijn “Intensive care” wereldtour in 2006 die hem – o ironie – bijna op deze afdeling van het ziekenhuis deed belanden door uitputting. “Wie ben ik om de ochtendzon te beoordelen” vraagt Williams zich af in de opener “Morning sun”. Al meteen valt op dat de plaat breed gearrangeerd werd met een ruim scala aan instrumenten.

Rockband gemengd met klassieke invloeden, daar staat Muse voor. Ook op The Resistance.

“Ze zullen ons niet controleren, ons dwingen. Ze zullen stoppen om ons te degraderen” klinkt het strijdlustig in de opener “Uprising” (opstand). Vette Drums en synths spelen op een stevig tempo. “Resistance” begint tamelijk mysterieus en filmisch. Piano neemt de hoofdpartij over en geeft deze rol op zijn beurt door aan drums en gitaren. Het nummer gaat over liefde die het niet zal begeven in het verzet. “Ik wil je verborgen verlangens in je hart bevredigen” zingt Muse in Undisclosed desires.

Ik laat het rolluik neer, dim de lichten en steek een kaarsje aan: het is tijd om is het 5de studioalbum van Massive Attack te beluisteren. ‘Heligoland’, genoemd naar een Duits archipel, komt 7 jaar na hun laatste cd, ‘100th Window’. Het moet gezegd zijn: het klinkt weer onheilspellend, donker, mysterieus en ligt zodoende volledig in de lijn met wat de groep vorig jaar op Belgische podia heeft gebracht .

“This next song is one of my favourite songs. It’s about an ex-boyfriend who started wearing my own eyeliner. And I believe in another life: He truly did like the penis.” zegt Katy Perry wanneer ze “Ur so gay” op haar unplugged dvd inzet. Die werd door een muziekzender geregistreerd. Perry wil blijkbaar ook au serieux genomen worden als artieste. Ze verzamelde violisten, gitaristen, drummer en enkele koperblazers rond zich voor een set die compleet anders is dan wat we van haar gewend zijn. Tienerpop lijkt wel heel ver weg. De artieste koos om haar bestaande nummers in een ander jasje te steken.

Enkele jaren geleden liet Katy Perry ons met een vette knipoog weten dat ze een meisje had gekust en dat ze het leuk vond. Perry dartelt op die fijne lijn tussen kunst en kitsch en heeft steeds de neiging om er zelf langs de kitsch kant af te springen. Het imago dat ze zich aanmeet lijkt haar wel heel erg goed te bevallen.