12 Jaar geleden stond ze drie keer in het voorprogramma van Michael Jackson. Trijntje Oosterhuis was haar Burt Bacharach dvd met het Metropole orkest aan het voorbereiden, toen het idee ontstond om een album rond haar favoriete Michael Jackson-nummers te maken. Oosterhuis hield het kleinschalig. Leonardo Amuedo bespeelt akoestische en elektrische gitaar. Naast de leadzang nam ze zelf ook de backing vocals samen met Keith John op. Het geheel aangevuld met hier en daar nog wat geluiden van glas, handgeklap en vingergeknip. That’s it.

“I can only say “wow”. Did you have a good time?” vraagt Tina Turner aan het publiek net voor ze “Be tender with my baby”, de laatste toegift op de dvd inzet. En of! Meer dan 2 uur show vlogen aan ons voorbij. Op het scherm spat de energie al van bij het begin van het scherm. Geen minutenlange mysterieuze intro bij Tina’s show. Neen, ze vliegt er meteen in met “Steamy windows”. Meteen valt de uitgelaten sfeer van de Nederlanders in de Gelredome ons op.

De wereld vergaat, de mensheid is gedoemd en dat allemaal op muziek geschreven door Nick Cave en Warren Ellis. Het maakt het postapocalyptische tijdperk er in ieder geval niet vrolijker op.

Dat Nick Cave van film houdt werd al duidelijk met The Proposition, waarvoor hij het scenario schreef en The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford. Voor beide films componeerde hij samen met spitsbroeder en Bad Seed Warren Ellis de soundtrack. Zo ook voor The Road, gebaseerd op het boek van Cormac McCarthy, geregisseerd door John Hillcoat en met Viggo Mortensen in de hoofdrol.

Meer dan een miljoen mensen zagen Gary Barlow, Mark Owen, Howard Donald en Jason Orange ofwel Take That zonder Robbie Williams tijdens hun jongste “The Circus” –tour. In juli stonden ze in het Wembley Stadion in Londen. Van dat laatste optreden werden live opnames gemaakt die op cd 1 staan. Het tweede schijfje is een registratie van hun akoestisch optreden in de Abbey Road Studios.

Vogeltjes fluiten. Als een poor lonesome cowboy horen we mondharmonica, daarna strijkers, piano, gitaren en drum. Dit is Robbie Williams anno 2009, ruim 3 jaar na zijn flop Rudebox en het abrupt stopzetten van zijn “Intensive care” wereldtour in 2006 die hem – o ironie – bijna op deze afdeling van het ziekenhuis deed belanden door uitputting. “Wie ben ik om de ochtendzon te beoordelen” vraagt Williams zich af in de opener “Morning sun”. Al meteen valt op dat de plaat breed gearrangeerd werd met een ruim scala aan instrumenten.