Tijdloos en hyper actueel tegelijkertijd, dat is de jongste computergeanimeerde avontuurlijke fantasy film Raya en de Laatste Draak van Walt Disney Studios die nu voor iedereen beschikbaar is op Disney+. Tot nog toe kon je de prent immers enkel bekijken als je het daarvoor over had om bijkomend een eenmalig bedrag te betalen om zo jezelf VIP-toegang te verschaffen. Dat is nu niet meer nodig om de film te zien. Qua thematiek komt die er op het juiste moment en houdt die ons een spiegel voor hoeveel wantrouwen er in onze wereld is, hoe verdeeld we zijn geworden, hoeveel haat er is, egoïsme, expansiedrang, hebzucht, en niet in het minste een superioriteitsgevoel ten opzichte van anderen waardoor we polariseren.

Een wondermooie gestileerde film die gebaseerd is op waargebeurde feiten, nl. de totstandkoming van de Oslo-akkoorden van 13 september 1993, dat is Oslo dat Bartlett Sher regisseerde. In de prent, een herwerking door J.T. Rogers eigen theaterstuk dat bekroond werd met een Tony Award, zien we hoe de historische akkoorden tussen Palestijnen en Israëli’s ver van alle protocol tot stand kwamen. Een onofficieel kanaal werd opgestart onder het mom van een academisch treffen in Borregaard Manor in Noorwegen zogezegd om er over de economische toekomst van de regio te praten maar in feite hadden ze als doel om van beide zijden vertegenwoordigers aan de onderhandelingstafel te krijgen opdat er tot een dialoog gekomen kon worden, het verleden gelaten voor wat het is, maar aan het heden en de toekomst gedacht kon worden. Uiteindelijk zou blijken dat de onofficiële onderhandelingen (dus zonder de VS, waarover verder fijntjes gesteld wordt dat in andere diplomatieke zaken de VS soms net een akkoord dat in de pijplijn zit tegenwerkt) in Oslo wél tot resultaten zouden leiden dan de officiële die in Madrid in 1991 opgestart waren. De film toont hoe de Noren, en dan vooral de vrouwen niet zelden de situatie waar de discussies hoog opliepen en zelfs tot het allerlaatste moment de mislukking dreigde, toch de situatie wisten te ontmijnen, al was het maar met een heerlijk dessert bv. Maar ook dat je dan wel als principe kan gesteld hebben om niet tussen te komen, en enkel te faciliteren, dat je toch op een bepaald punt in de onderhandelingen betrokken wordt.

In de nieuwe live actionfilm Cruella die Craig Gillespie regisseerde, zien we hoe Cruella het personage werd zoals we het kennen uit de jeugdroman 101 Dalmatiërs van Dodie Smith. Opgegroeid in de jaren ’60 en ’70 blijkt ze, met andere woorden: haar jeugd is er een die samen valt met de punkrock. Ook dat gegeven zal mee haar karakter vormen. Hou je dus klaar om een resem hits te horen die aan een sneltempo voorbij komen waaronder Should I Stay Or Should I Go van The Clash, One Way or Another van Blondie, Livin‘ Thing van Electric Light Orchestra, Feeling Good van Nina Simone, Five to One van The Doors, Time of the Season van The Zombies, These Boots Are Made For Walkin’ van Nancy Sinatra, Fire door de Ohio Players, Car Wash van Rose Royce, Perhaps Perhaps Perhaps van Doris Day en Smile van Judy Garland.

Een prachtige emotionele muzikale geanimeerde fantasyfilm. Dat is Fei Fei en de maan (originele titel: Over the moon) van Glen Keane. Dat de prent die op Netflix te zien is, de moeite loont, bewijst het feit dat ie onder andere genomineerd was voor de Golden Globes en de Oscars als beste animatiefilm dit jaar. Soul bleek gewoon sterker, maar dat wil nog niet zeggen, dat Fei Fei en de maan niet de moeite zou zijn, integendeel.

Een koppel dat van plan was om uiteen te gaan maar toch nog met elkaar opgescheept zit door de lockdown en zo terug naar elkaar toegroeit. Dat is het uitgangspunt van schrijver Steven Knight die zich daarvoor baseerde op de huidige coronapandemie. Locked Down werd geregisseerd door Doug Liman en gefilmd tijdens de huidige coronaperiode. In de hoofdrollen zien we Chiwetel Ejiofor als Paxton en Anne Hathaway als Linda aan het werk. Tijdens de lockdown leren ze elkaar terug beter kennen. Zij viel voor hem omdat hij wild was en zij van wild hield. Toen hun relatie verder ging, verloor hij zijn wilde haren op het moment dat ze het ook niet meer wild wou. Dat zou dus moeten gewerkt hebben, maar dat gebeurde niet. Elk van hen schreeuwt om aandacht bij de ander die die maar niet krijgt. Wat deze film die uiteindelijk gaat over stilstaan bij je leven, de keuzes die je maakte en de toekomst die je voor ogen hebt, zo interessant maakt, is dat die al met al de lockdown tijdens de coronapandemie goed samenvat en de essentie van het leven weergeeft.