Dat er al veel inkt gevloeid is over de jongste Vlaamse kerstfilm van Matthias Temmermans: De familie Claus is een understatement. De prent ging oorspronkelijk in de bioscoop uitkomen dit najaar maar omdat die door corona gesloten zijn, en de productie eieren voor zijn geld kiest, ging men in zee met Netflix die deze film aankocht. Dat in combinatie met behoorlijk wat media-aandacht (het is de eerste Vlaamse film die rechtstreeks uitkomt op Netflix) zorgt er voor dat de film hoog noteert in het lijstje meest bekeken films in België op het streamingplatform. Maar is het ook een goede film?

Neen, ons ga je niet vertellen dat het altijd al het plan was van Disney om Mulan uit te brengen op haar streamingkanaal Disney+ zonder dat te koppelen aan een bioscooprelease. De coronapandemie laat het Huis van de Muis gewoon geen andere keuze. Nu al wordt er gezegd dat wereldwijd de bioscoopsector pas eind 2021 terug wat genormaliseerd zal geraken, hoewel ze weliswaar wellicht ook dan nog slechts een beperkt aantal toeschouwers zal mogen ontvangen. Mulan van de Nieuw-Zeelandse regisseur Niki Caro is gewoon voor de bioscoop gemaakt. De prent combineert fantasy met actie en avontuur. En ja, bij momenten schurkt Caro dicht aan bij Marvels superheldenfilms. Yifei Liu draagt de prent als Mulan.

Muziektheatercollectief Walpurgis heeft duidelijk iets met de enige opera die Ludwig van Beethoven schreef: Fidelio. Drie jaar nadat ze de handen in elkaar sloeg met hetPaleis voor een jeugdvoorstelling, brengt Judith Vindevogel een geanimeerde kortfilm. Kurt Gysen neemt daarbij de rol van de tiran Pizarro opnieuw voor zijn rekening, hier een rechts leider die als een Big Brother iedereen in de gaten houdt in een kille wereld waar geen plaats is voor liefde en fantasie. Lisa Willems geeft Leonore een stem. Een vrouw die zich vermomt als man om als veiligheidsagent zich aan te bieden in de gevangenis waar de liefde van haar leven zwaar gefolterd wordt. In de ogen van Pizarro is haar vriend Florestan (stomme rol) namelijk ‘een anarchistje’ en ‘een makak’. Tenslotte horen we Stefaan Degand, die altijd goed tot zijn recht komt in een wat donkere rol, als Rocco uitvoeren wat zijn baas hem vraagt: een put graven zodat Florestan erin begraven kan worden in ruil voor veel geld. Hoewel Rocco best wel beseft dat ie in de hel werkt, danst ie slaafs naar de pijpen van zijn meester. Hier knap voorgesteld door Roman Klochkov wanneer hij dat personage even tekent als een zeehond met een bal op zijn neus.

Neen, in dit lijstje ga je geen Disney animatiefilms, superheldenfilms (Marvel) of Star Wars films vinden. Dat ligt namelijk te veel voor de hand. Wel zochten we onze favoriete films uit de ‘90s op die – gelukkig – ook beschikbaar zijn op deze streamingdienst. Op die manier kunnen jullie en wij die klassiekers uit onze jeugd opnieuw beleven.

De Noorse gevoelige dramafilm Hope van Maria Sodahl (gekend van Limbo) is vooral een ode aan de liefde geworden. Zeker, de prent die gebaseerd is op haar eigen ervaringen, gaat over kanker en alle emoties die daarmee gepaard gaan. Toch is het opmerkelijk en mooi om zien hoe de ziekte van Anja (Andrea Braein Hovig), die net voor kerst te horen krijgt dat ze een hersentumor heeft kort nadat ze genezen van longkanker verklaard was, haar gezin dichter dan ooit bij elkaar weet te brengen. Vooral haar relatie met Tomas (Stellan Skarsgard) verbetert er op. De man blijkt niet alleen empathisch maar ook een zekere rust uit te stralen, begrip te tonen, steunt zijn geliefde en heeft het beste met haar voor.