Het is niet meer dan een soort shopping-ervaring (kijken maar niet kopen), met dat verschil dat je de kostuums die Manneken Pis showt, helemaal niet kan kopen tijdens je bezoek aan de Garderobe Manneken Pis. Een bezoek dat maximum een half uur duurt. Maar op zich is het wel een bezoekje waard om je te vergapen aan een deel van de meer dan 1.000 kostuums die Belgiës bekendste standbeeld/fonteintje met de jaren geschonken kreeg. Het aankleden van Manneken Pis dateert ten minste van 1616. Dat toont althans het schilderij de Ommegang in Brussel op 31 mei 1615, een schilderij van Denis van Alsloot die de belangrijkste processie van Brussel uit die tijd afbeeldde. Tot op heden is dat het oudst gekende bewijs dat Manneken Pis in een kostuum gehesen werd.

Geheel toevallig kwam ik voorbij de Fondation Jacques Brel dat dit jaar haar 40^ste verjaardag viert. Niet wetende dat zij het archief van Jacques Brel ontsluiten en dat beschikbaar stellen van het publiek. Recent bracht men er namelijk een dubbel cd en dvd uit met geremasterde beelden van zijn optreden in l’Olympia in Parijs van 28 en 29 oktober 1966 en Knokke-Zoute van 23 juli 1963.  De Fondation Jacques Brel biedt drie mogelijkheden aan: zo kan je als bezoeker grasduinen in het archief op een flastscreen met o.a. getuigenissen, beeldmateriaal, teksten, correspondentie en wat er in de pers verscheen, kan je in een zaaltje een van de twee (concert)films met een interview van Brel van 8 juli 1971 dat tevens terug te vinden is op de 2CD/2DVD bekijken of kiezen voor een heuse Brel-wandeling door onze hoofdstad. Wij kozen de eerste optie (die fraaie 2CD/2DVD bekeken en beluisterden we thuis), lieten ons dus onderdompelen in het rijke archief en maken graag een afspraak om op een later tijdstip de wandeling te doen.

Naast de uitstekende permanente collectie ★★★★ van Design Museum Gent die je nu op vijf verschillende manieren kan bekijken, vanuit de vraag of de ontwerpen sociaal en ecologisch verantwoord zijn, hoe ze gemaakt zijn, of ze sporen van de legendarische ontwerpschool Bauhaus 100 in zich dragen, in welke mate ze curieus zijn, wat de verhalen zijn van hun opdrachtgevers: wie ze zijn en waarom ze iets lieten ontwerpen of hoe je hier door kinderogen door kan kijken via de gids ‘Ik zie ik zie wat jij niet ziet’: 5 scenario’s kan je dus volgen. Heel erg leuk en interessant is dat. Alleen is het jammer om vast te stellen dat zo weinig mensen als ze bovenaan de trap komen, even naar rechts gaan om daar de foldertjes te halen waarin ze geïnteresseerd zijn. Die liggen dan ook op een niet zo gunstige plek ook al is het aangeduid hoor als je boven komt, maar het gaat kennelijk wat tegen de natuurlijke wandelrichting in die het merendeel van de museumbezoekers volgen. Gevolg: heel wat museumbezoekers kijken naar de objecten, maken er in het beste geval hun eigen verhaal van, en krijgen dus bijna niks aan context mee. Jammer. Die context wordt gelukkig wél geboden ter plekke bij wat er tentoongesteld wordt in die twee andere zeer interessante expo’s die er nog tot 22 augustus 2021 lopen: Het Bureau en Home Stories.

Nog tot eind juni opent het Paleis op de Meir tijdelijk haar deuren voor het publiek naar aanleiding van de 800ste verjaardag van Antwerpen. De interesse in het achttiende eeuwse gebouw in rococostijl (gekend om haar luchtige decoratieve stijl met schelpen waar de Louis XV-stijl mee verwant is) mag gerust als een succes beschouwd worden. Het is dan ook voor het eerst in 8 jaar dat het gebouw opnieuw te bezichtigen is. Wie er al was zoals wij tijdens een receptie bv. in de prachtige spiegelzaal, wil wellicht ook de rest van de zalen zien die nu (zoals het klein empiresalon bv. waar Albert I, de enige Belgische koning die er ook effectief gewoond heeft tussen augustus en oktober 1914, aan het begin van de Eerste Wereldoorlog voor hij met het leger achter de Ijzer van dichtbij de loopgravenoorlog meemaakte, even tot rust kon komen) terug voorzien zijn van het meubilair dat er ook oorspronkelijk stond. Neem je smartphone mee (en zorg ervoor dat die goed opladen is), en vergeet je oortjes of hoofdtelefoon niet, want de audiogids beluister je tijdens je bezoek online met je eigen toestel.

‘Sint-Niklaas, dat is altijd geestig hé.’ klinkt het uit de mond van de treinbegeleider wanneer die mijn kaartje naar Sint-Niklaas knipt. Wist ik veel dat zijn woorden mijn uitje naar De Casino waar nu de expo Mad about Hooverphonic loopt, helemaal zou samenvatten.