Als er één optreden is dit voorjaar dat met stip tot dé verrassing van het seizoen gerekend mag worden dan is het wel het optreden van 2Cellos in een uitverkocht Koninklijk Circus. Luka Sulic en Stjepan Hauser, beiden Kroaat, leverden een heerlijk eclectisch optreden af dat van klassiek, over filmmuziek, pop, dance, rock en metal ging. Een mix die moeiteloos gesmaakt werd door het dolenthousiaste en tamelijk jonge publiek dat maar al te graag meeklapte, meezong, en vooral de humor van het duo kon smaken. Al enkele jaren zitten fans te vragen aan Night of the Proms om deze twee talenten te boeken. Dat is ook gebeurd in 2011. Maar blijkbaar hebben de twee toen hun contract met PSE Belgium verbroken omdat ze een betere opportuniteit via Elton John kregen. Organisator Jan Vereecke vindt verder in zijn blogbericht van 2 januari 2015 dat de video’s van 2Cellos ‘gepimpt’ zijn en hij is muzikaal niet écht onder de indruk. Ten onrechte volgens ons want wie een live optreden van 2Cellos ziet, weet dat het sterke muzikanten zijn die een veelheid aan genres aankunnen, sterke arrangementen neerzetten en dat tevens overgieten met een komisch stukje theater, met wat pose ook dat deel uitmaakt van de show.

Een bombastische geoliede machine als orkest, een koor met prachtige stemmen en Hans Zimmer aan de piano, gitaren en trommels. Een prachtige eerste ronde nam ons mee naar het harde verhaal van ‘Gladiator’, deed ons nostalgisch hartje sneller slaan met ‘The Lion King’ en bracht de speelse piraat in ons naar boven met ‘The Pirates Of The Caribbean’. Het tweede deel werd wat ruiger en was meer voor de metal en hardrock fans. Toch deden de klassieke strijkers niet onder. Soms was het wel  iets te bombastisch waardoor het gevoel van de muziek eventjes verdween. De componist bracht de emotie terug door steun te betuigen aan Brussel en het nummer ‘Aurora’ op te dragen aan de stad waarvoor hij een emotioneel geladen staande ovatie kreeg.

Het Nationaal Orkest van België, het volwassenenkoor van Fine Fleur en het Borgerhoutse kinderkoor Waelrant brachten een uitmuntend filmconcert van Lord of the Rings The Two Towers. Zo’n concert om het met een torenhoog cliché te benoemen dat je door een ringetje kon halen. Toen co-organisator Jan Vereecke voor de voorstelling startte aankondigde dat ook het derde en laatste luik ‘The Return of the King’ te zien zal zijn in het Sportpaleis, op 30 december 2016 werd dat – niet meer dan terecht overigens – op luid applaus onthaald.

“Snarky” uit de bandnaam Snarky Puppy valt niet zo gemakkelijk te vertalen naar het Nederlands. Je kan het positief opvatten als “snedig” of  “gevat”, maar het kan net zo goed “sarcastisch” of “brutaal” betekenen. Het is een moeilijk te definiëren adjectief, en dus perfect gekozen voor de band die in de Ancienne Belgique stond.

Voor de tweede keer in hun carrière stonden Rodrigo y Gabriela op het podium van Gent Jazz. Dit keer zonder een setlist onder de arm en slechts met hun tweetjes terwijl ze de vorige keer nog een Cubaans orkest mee hadden. Het Mexicaanse duo liet het optreden dus deels aan het publiek over dat verzoekjes mocht uitroepen. Maar er moest ook een plaat gepromoot “9 dead alive” en dus bracht het duo een mix van nieuw en oud materiaal. Met twee wordt een optreden al snel eentonig ook al halen ze alles uit de gitaarkast dat er uit te halen valt. Toen Rodrigo naar het einde toe zang toevoegde, was dat een welgekomen afwisseling. Alleen bleek de man niet erg toonvast.