We zullen nooit nog met dezelfde ogen kijken naar een fokstier die in de wei staat. Dat komt allemaal door Raf Walschaerts. En de show ging niet eens over fokstieren of ander vee. Het was gewoon weer een beeld dat Raf wist te gebruiken als metafoor voor relaties en wat zich afspeelt tussen mensen.  De vos verliest misschien wel zijn haar, maar niet zijn streken. “Jongen Toch” gaf ons kwantitatief 50% van Kommil Foo, maar wel met dezelfde 100% tevredenheid en dezelfde stijl.

Nigel Williams mocht naar aanleiding van de startdag van 11.11.11 met een uurtje stand-up comedy de boodschap van de campagne onderstrepen. En om het in de stijl van de voorstelling te zeggen: het recept was niet slecht, maar de afwerking en de presentatie konden veel beter.

Een publiek dat een matig welkomstapplaus geeft aan een stand up comedian. In geen tijd wordt het als “schofterig” bestempeld door Wim Helsen in Spijtig Spijtig Spijtig. De man vindt dat er wat te veel spanning in de lucht hangt in het publiek en we moeten durven loslaten. Tijd om onze versie van de feiten weer te geven.

Guga Baúl kruipt al geruime tijd met zijn collega’s van “Tegen de Sterren op” in de huid van bekende Vlamingen. In “Maestroloog” mocht stemmenimitator Guga de klus in zijn eentje klaren. Op anderhalf uur tijd wist hij meer dan 40 BV’s na te doen waaronder publiekslievelingen als Geert Hoste, Kris en Yves, Raymond Van het Groenewoud, Sergio Herman, Jeroen Meus, Alex Agnew en uiteraard ook Jan Becaus. Het was vooral de sterke benadering van de manier van praten en bewegen die erg op de lachspieren wist te werken. Guga’s interpretaties van Geert Hoste en Gunter Lamoot waren zowaar grappiger dan wat de twee komieken tegenwoordig zelf live brengen.

Steven Goegebeur maakte de laatste tijd het tv-scherm weer onveilig met zijn “Foute Vrienden” terwijl hij tussendoor nog altijd rond toerde met “De geknipte man”. In de Arenbergschouwburg speelde hij de honderdste uitvoering van dit programma en dat mocht gevierd worden. De bloemen en champagne waren wel niet voor hem, maar dat mocht de pret niet drukken. Steven Goegebeur bracht stand-up comedy op een erg aangenaam tempo en met heel herkenbare situaties. Hij speelde aardig in op vooroordelen en op zijn publiek. Steven maakte hier en daar een taalgrapje en soms een flinke bocht om van het ene onderwerp naar het volgende te geraken. “De geknipte man” was een ontspannen voorstelling met een al minstens even ontspannen Steven Goegebeur. En op het einde was er ook voor hem nog een kleine verrassing.