Cirque du Soleil doet voor het eerst Brussel aan met hun show Totem die geschreven en geregisseerd werd door Robert Lepage. Daaraan nemen acrobaten deel uit 46 verschillende landen, inclusief dat van ons. De voorstelling trekt de kaart van het ontstaan van alle leven, via amfibieën over aapachtigen tot de mens. Van de kip of het gevolgte en het ei. Van atomen tot moleculen. Was de zwakte van ‘Amaluna’, de vorige show van het gezelschap uit Québec dat ons land aandeed, nog diens opbouw met verschillende inkakmomenten en podiumwissels die niet al te best opgevangen werden, dan is Totem gewoon een wervelende show waar de vaart er wel goed in gehouden wordt, mede dankzij de percusieve muziek die hier een daar wordt aangevuld met (pan)fluit onder andere. Alleen, na een zeer straf en boeiend eerste deel heeft deze Cirque du Soleil-productie alle moeite van de wereld om in dat tweede deel even creatief uit de hoek te komen. Om kort te zijn, de opbouw van deel twee duurt véél te lang, en wanneer je het zoveelste bootje of vlot de scène ziet opvaren schiet er maar een ding door je hoofd: ‘alweer?’.

Met “Limbo” haalde de Zomer Van Antwerpen opnieuw een opmerkelijke circusact naar de Koekenstad. Sinds hun première in Adelaide in 2013 toerde dit gezelschap ononderbroken de wereld rond met een programma dat vuurspuwen, paaldansen, tapdansen, trompetsolo’s en zwaardslikken wist te combineren in één show. In deze mix zaten staaltjes van performancekunsten die absolute wereldtop waren, maar er waren helaas ook momenten waarop men gewoon de tijd zat te vullen.

Speciaal voor de Zomer van Antwerpen was Le Groupe Acrobatique de Tanger afgezakt naar een uithoek van Antwerpen om er in een snikhete tent hun voorstelling “Halka” te komen spelen. Hun doortocht door de Koekenstad konden we het best omschrijven als kort, maar krachtig. In een show van iets minder dan een uur namen 12 acrobaten en 2 muzikanten het publiek mee op een wervelende tocht vol acrobatische kunstjes en opzwepende muziek tussen de wereld van de oude tradities, de uitbundige Marokkaanse feesten en moderne, visuele humor. De twee vrouwen uit het gezelschap waren duidelijk niet van het onderdanige type en zo zagen we dat de in onze maatschappij vastgeroeste vooroordelen over de “traditionele positie van de vrouw in de Marokkaanse samenleving” met een stevig paar hakken en een dirigeerstokje volledig van de kaart geveegd werden.

Een gedeeltelijke staande ovatie kreeg de allereerste voorstelling van ‘Humans’ op de Zomer van Antwerpen. Het Australische gezelschap Circa speelt aan de zomerbar maar liefst 12 uitverkochte voorstellingen. De acrobaten specialiseerden zich vooral in hand-op-hand acrobatie, en in mindere mate de trapeze en de aerial straps. Gekende circustechnieken dus die ze weliswaar in zo’n jasje weten te steken dat zelfs een doorwinterd circusfan nog verbaasd kan worden. ‘Humans’ duurt 65 minuten en dat is nét ietsjes te lang om die paar twijfelaars die niet meegaan in de staande ovatie recht te krijgen. Er zitten namelijk een paar – weliswaar minieme – dipjes in de voorstelling.

Met ‘Les Inouis’, wat even veel wil zeggen als ‘diegenen die niet gehoord worden’, trapt Zomer van Antwerpen 2017 zijn jaarlijks festival af. Het Belgische gezelschap Théâtre d’un jour, dat dit jaar 23 jaar bestaat, behandelt het vluchtelingenthema in deze voorstelling die op het eerste zicht ook geschikt lijkt voor kinderen. Ook al is het een mooie poëtische multimediale voorstelling met video (documentaire), poppenspel, visuals, livemuziek, theater en circus (een prachtige evenwichtsoefening met palmtakken en een veer op het einde, in het jargon de ‘sanddorn balance’ act genoemd) toch is het 14+-advies van de organisator terecht. ‘Les Inouis’ is nu eenmaal ook een confronterende voorstelling niet in het minste omwille van de zeer confronterende thematiek en choquerende beelden.