In het James Ensorjaar waarbij we stilstaan bij de veelzijdige kunstenaar uit Oostende die 75 jaar geleden overleed, valt het ons op dat vooral de kaart van de tentoonstellingen getrokken wordt. In Mu.zee in Oostende loopt tot 14 april nog een tentoonstelling die focust op zijn stillevens, in de KBR in Brussel ontdek je tot en met 2 juni de impact van Brussel op Ensors werk en straks kan je er in Bozar nog tot 23 juni terecht voor een overzichtstentoonstelling waarin niet alleen zijn schilderkunst en grafisch werk in de spotlight gezet wordt maar ook wat ie schreef, en de muzikale composities die hij maakte. En uiteraard mag het KMSKA dat over de grootste Ensorcollectie ter wereld beschikt niet achter blijven.  Van 28 september tot 18 januari 2025 zal Ensors werk er in dialoog gaan met internationale topwerken waaruit ie inspiratie haalde.

Als er een performer is die we dé Tom Waes van de hedendaagse dans kunnen noemen, dan is het wel Alexander Vantournhout. Onder artistieke assistentie van Emmi Väisänen zet ie met zijn jongste solo Vanthorhout de mannelijke kracht centraal, maar ook de relatie tussen hem en een object, in dit geval een hamer. Niet zo maar een hamer, wel de Mjölnir, een met een veel te korte steel waar Marvel-superheld Thor zijn tegenstanders mee weet af te schrikken. In zijn voorstelling, is de steel van zijn hamer een heel stuk langer wat het effect wanneer ie ermee in het rond zwaait aan een hoog tempo nog indrukwekkender maakt.

In 2019, tijdens de Braziliaanse presidentsverkiezingen, creëerde choreografe Lia Rodrigues Furia. De titel van haar voorstelling wil even veel zeggen als woede. Niet dat dat enkel te zien is in de dansvoorstelling die ze samen met haar 11 dansers ontwikkelde. Ook fantasie schemert doorheen de productie net als de drang naar vrijheid en hoe die via die fantasie bereikt kan worden.

Met Onironauta bracht deSingel de Portugese Tânia Carvalho voor het eerst naar België. De titel van haar voorstelling komt uit het Grieks. Oneiros wil zo veel zeggen als ‘droom’ en nautes betekent dan weer ‘zeevaarder’. Wat ze haar zeven dansers laat doen, die elk staan voor een dag in de week, is een trance uitbeelden. Net dat zagen we niet of onvoldoende in dit werk dat een uurtje duurde. Een uur dat wel een eeuwigheid leek.

Met Cinderella toont Junior Ballet Antwerp welke meerwaarde een puike klassieke balletvoorstelling uitvoeren heeft op locatie. Zeker als dat gebeurt in het prachtige historische kader van de Handelsbeurs in Antwerpen. Alain Honorez die tot 2012 principal was bij het toenmalige Koninklijk Ballet van Vlaanderen en het meest gekend is om zijn fenomenale vertolking van Carabosse in Marcia Haydée’s Sleeping Beauty, richtte in 2019 een junior company op voor jongeren tussen 17 en 21 jaar. Hij is er tevens artistiek directeur. Balletmeester en huischoreografe is Altea Nuñez die Alain leerde kennen bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Zij was er eerste danseres. Nu toont de junior company nog tot en met 1 maart hun allereerste avondvullend sprookjesballet in een choreografie van Honorez en Nuñez op muziek van Sergei Prokofiev live gebracht door Casco Phil onder de muzikale leiding van Michiel Delanghe.