Sensualiteit, mysterie, ingetogenheid, authenticiteit, romantiek, uitbundigheid, nostalgie, traditie, onthaasting en dat terwijl verschillende zintuigen geprikkeld worden. Daarvoor staat Teatro de los Sentidos, het gezelschap uit Barcelona. Alleen al hoe ze erin geslaagd zijn om van de kale verlaten winkelruimte waar ooit de Saturn was in de Stadsfeestzaal een zeer sfeervolle ruimte te maken, doet verwonderen. Het is de vierde keer dat Teatro de los Sentidos de Zomer van Antwerpen aandoet na eerdere voorstellingen ‘The Echo Of The Shadow’ exact tien jaar geleden, toen nog in een niet gebruikt metrostation onder de Turnhoutsebaan. In 2007 volgde ‘De herinnering van de wijn’ in Fort VIII Hoboken terwijl ze in 2013 ‘Kleine oefeningen voor een goede dood’ in brouwerij de Koninck hielden.

Een ultieme toast op het leven in combinatie met een subtiele dosis melancholie. Dat serveert Petri Dish met zijn jongste creatie Driften die op Zomer van Antwerpen in wereldpremière ging. Een voorstelling die dans, acrobatie, theater met verwijzing naar schilderkunst en zang met elkaar blendt in een heerlijk visuele cocktail. Driften is Zweeds maar ook een Nederlands woord dat verwijst naar continenten die uit elkaar gaan, de vervreemding van elkaar dus.  Met het intermenselijke thema en een ecologische boodschap erbij werkt de voorstelling op verschillende lagen. Met stip is deze Driften op die manier een van de zeldzame voorstellingen op Zomer van Antwerpen die zowel een appeal heeft voor de meerwaardezoeker (de geroutineerde bezoeker van het Toneelhuis of deSingel bijvoorbeeld) als voor diegene die eerder sporadisch naar het theater gaat.

Met ‘She is my sister’ brengt Moonstein magie naar Zomer van Antwerpen. Met het Sint-Annabos op Linkeroever als prachtige locatie – neem wel muggenmelk mee en bij koud of nat weer aangepaste kledij –zit het publiek op kussentjes midden in het bos terwijl de acteurs en dansers 360 graden rond het publiek optreden. Een meisje verstopt zich in de winter van 1921 in haar nachtkleed in het bos en vindt de perfecte plek om haar te verstoppen. Haar broer zoekt maar vindt haar niet.  ‘She is my sister’ gaat over leven en dood, en de fase ertussen. Het Sint-Annabos als decor, dat ook ergens zweeft tussen leven en dood op dit moment, zorgt voor een absolute meerwaarde.

Met het Labyrint van Dr. Adams brengen Time Circus en Madam Fortuna op een toegankelijke en humoristische manier psychologie naar de Zomer van Antwerpen. “Wat is geluk? En hoe kom je ertoe?” het zijn vragen die iedereen zich wel eens stelt in het leven. En soms lijkt het antwoord niet meteen voorhanden omdat je je in een ogenschijnlijk moeilijke doolhof, een labyrint bevindt waar je maar niet lijkt uit te geraken. Sterk is dus de setting waar deze voorstelling voor koos: niet toevallig een labyrint dat tevens naar de vluchtelingenproblematiek verwijst, met name naar het vluchtelingendorp “de Jungle” in Calais. Ook hier werden basismaterialen als hout, paletten, karton, zeilen en golfplaten gebruikt om de constructie in elkaar te steken tot zelfs een villa romana toe met impluvium in het atrium waar het regenwater – behoorlijk wat in dit geval – in wordt opgevangen.

Met Piknik Horrifik brengt Laika een theatrale installatie naar Zomer van Antwerpen. De organisatie trok daarvoor opnieuw naar Fort VIII in Hoboken, waar in 2007 – wat vliegt de tijd – toeschouwers nog massaal druiven aan het pletten waren bij Teatro de los Sentidos in hun voorstelling De herinnering van de wijn. De omgeving heeft dus iets met voorstellingen waar eten en drinken aan te pas komen. Ook zo bij het maatschappijkritische Piknik Horrifik.