Het Muziekinstrumentenmuseum in Brussel bestaat al sinds 2000. Toch heb ik er als muziekjournalist nooit eerder een stap binnengezet hoewel ik er bij mijn klim vanuit Brussel-Centraal over de Kunstberg naar het Koningsplein maandelijks verschillende keren langs kom. Prachtig art-nouveaugebouw die Old England, een voormalig warenhuis dat in 1899 werd gebouwd. Ideaal om een kiekje van te maken als toerist. En ja, ik herinner me toen ik voor het eerst die klim maakte dat ik net zoals enkele Japanners op een mooie lentedag gewoon hetzelfde deed: de voorgevel vastleggen op mijn smartphone. Wist ik veel welke muzikale meesterstukken daarbinnen te ontdekken zijn! Soms heb je dus een corona (semi-)lockdown nodig om het eigen kunstpatrimonium beter naar waarde te weten schatten en zaken te (her)ontdekken. Dat is in eerste instantie dé les die ik dit jaar geleerd heb. Naast het feit dat je handen uitgebreid wassen met zeep redelijk absurd is als je de kraan niet kan dichtdraaien met wat papier.

Nog tot 15 augustus 2021 kan je naar het Africamuseum in Tervuren de expo Mabele Eleki Lola! wat zo veel betekent als De aarde, stralender dan het paradijs bezoeken. De Congolese kunstenaar Freddy Tsimba gaat met zijn werk in dialoog met een deel van de collectie van het Africamuseum. Dat levert een aangrijpend, diepmenselijk samenspel op dat geen toeschouwer onberoerd laat. Tsimba trekt dan ook de kaart van het humane.

In de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België te Brussel loopt nog tot 24 januari 2021 de expo .be modern. Voor je de exporuimte binnenkomt, maak je kennis op -3 met enkele recent aangekochte werken. Daarbij horen de video op drie schermen ‘You said love is eternity’ van Agnès Guillaume en vijf tekeningen van Hugo Claus tot de absolute toppers. Guillaumes werk toont drie video’s die samen één verhaal vertellen. Twee paar handen zien we op het centrale scherm. Links en rechts een apart paar, links dat van een man die een zwarte bol in zijn handpalm draagt, rechts zien we vrouwenhanden een rode ui schillen. Samen vormen ze een prachtige poëtische ode aan oneindige liefde en lichamelijkheid. De vijf tekeningen van Hugo Claus die iets spontaans en ongedwongen uitstralen, volledig in de geest van CoBrA , tonen dan weer verwrongen figuren in erotische poses.

Dolgedraaid dat in Bozar loopt, probeert verbanden te leggen tussen dans en beweging. De tentoonstelling valt wat licht uit, op een uurtje heb je het allemaal wel gezien. L’Après-midi d’un faune (1912) en Le Sacre du printemps (1913) behoren tot de gekendste choreografieën van Vaslav Nijinski. 3 jaar later zou ie een teruggetrokken bestaan leiden en liet ie het dansen over aan zijn pen en potlood. Cirkels, bogen en ellipsen zien we in zijn tekeningen die een dansante taal lijken op papier te tonen maar ook wat weg hebben van ogen bv. Na 1919 is er niets artistieks meer gekend van hem. Hij werd meerdere malen opgenomen en stierf uiteindelijk in Londen in 1950. Ook Jackson Pollock voegde met zijn action paintings in zekere zin beweging in zijn schilderkunst toe.

Sinds begin 2019 kunnen chocoladeliefhebbers hun hartje ophalen, en dat elke dag, in het grootste belevingsmuseum rond Belgische chocolade dat er in de wereld bestaat. Chocolade is hot, zo veel mag duidelijk zijn. In het eerste jaar kreeg Chocolate Nation niet minder dan 132.500 bezoekers over de vloer. Dat cijfer alleen al trok onze aandacht om zelf even op onderzoek te gaan.