Balthazar kwam de eer van ons Belgenlandje hoog houden op de mainstage van Paaspop. Lyrics werden zonder veel moeite uitbundig meegezongen. Gekke dancemoves van Jinte Deprez, een drumsolo voor Michiel Balcaen, Patricia Vanneste die haar viool gebruikt als gitaar, een relaxte Simon Casier, huppelende pasjes van Maarten Devoldere en dat overgoten met een nonchalant sausje. Dat was wat het optreden van Balthazar voor het publiek in petto had. Live staat de band erg sterk in hun schoenen.

Kleinkunst, reggae, rap, hiphop… de Antwerpse stadstroubadour Johannes Faes, beter bekend als Tourist LeMC, kan het allemaal. Hij neemt een stroeve start wanneer zijn stem opgaat in de muziek, maar herpakt zich al snel. Tourist blijkt veel over de liefde te weten. Zo ook in ‘Liefde Liefde’ waarmee hij de Roxy tent rond zijn vinger windt. Hoogtepunten zijn ‘Koning Liefde’ wanneer het publiek de tekst meezingt en ‘Horizon’ dat op het moment een gevoelige betekenis bevat. Tourist LeMC en zijn vijf muzikanten zetten een mooie en fijnbesnaarde set neer.

Lange onverzorgde haardossen, veren als halsketting en een baard. De mannen van Scorpion Child lijken op cowboys die uit een western zijn ontsnapt. De band brengt woestijnachtige rock ‘n roll die zomaar in de jaren ‘70 kon thuishoren. Frontman Aryn Jonathan Black is één brok testosteron die constant beweegt. De muzikanten begeleiden hem met stevige riffs en uitermate sterke solo‘s. De interactie met het beperkte publiek is subliem en ook de songs zijn divers. Als echte barbaren gaat de band te werk en vernietigen ze alles op de weg.

Enkele reusachtige cirkels die wat doen denken aan een windmolen vergezellen The Prodigy op het podium. De band speelt als echte krijgers en blijft vechten tot het eind. Toch geven ze zich iets te snel gewonnen wanneer hun geluid uitvalt en verlaten ze abrupt het podium. Als een echte feniks herrijst de band uit zijn eigen as en probeert het de show alsnog te redden. Tevergeefs, de meeste mensen hadden de tent al verlaten en de energie was ver zoek.

Flikkerende lichten, visuals van een kleine robot, een grote uil en een woest stampende menigte maakten van de Roxy tent een echte dancing. Laat dat nu net de specialiteit zijn van Wouter S die er dan ook voor zorgde dat het één groot rave feest werd. Heel zijn set lang bleef het publiek door dansen. Af en toe wat heviger om daarna weer een pauze in te lassen en een slok bier te nemen. Jammer dat de platen niet altijd even goed aan elkaar werden gelijmd en laat dat nu net iets zijn wat essentieel is voor een dj.