Lange haren, bandanas en geschreeuw waarvan ieder glas spontaan springt. Spiritual Beggars is een metalband die zomaar in de jaren ‘80 kon thuishoren. De band bleef hangen in die periode en bracht de nostalgische personen op Paaspop even terug naar die tijd. Door middel van vette gitaarsolo’s, een muzikale orgel en razendsnelle drums probeerde de band de fut in dit concert te steken. Het publiek keek niet eens om naar de muzikanten waardoor de sfeer op een laag pitje zat en bleef. De band brak in de jaren ‘90 geen potten en zal dat nu ook nooit doen.

Met dezelfde look, stem en nonchalance verscheen Bono 2.0 aka Sam Kramer on stage van de Theater tent. De meezingers waren zeker aanwezig. Dat kon ook moeilijk anders als je U2 covert. Helaas bleef de uitgelaten sfeer voor het grootste deel uit. Ook bij de groep zelf die er wat passief bij stond. ‘With Or Without You’ werd een mooi kantelpunt tijdens de show en tegen het einde toe maakte de band het een beetje goed met ‘I Still Haven’t Found What I’m Looking For’ wanneer de menigte luidkeels meezong.

“We‘re gonna have some fun tonight“ waren de profetische woorden die Torre Florim in het begin van het concert uitsprak. Hoewel het plezier enkel in het begin en de staart zat, had hij deels gelijk. Florim is een gek op het podium die het publiek kan laten doen wat hij wil, wanneer hij het wil. Door een mix van gitaren, synths en allerlei obscure geluiden wist De Staat een diverse set neer te zetten. Toch viel het middendeel wat in het water maar maakte de band dit ruimschoots goed op het eind.

Een gigantisch glinsterend doek achteraan het podium bleek de voorbode voor een sprankelende set. Jess Glynne was gekleed in een pak met bloemenprint op. Daarnaast droeg ze een reusachtige zonnebril om zo geen schade te krijgen door de hoeveelheid zon in haar set. De zangeres vergezelde zichzelf van twee danseressen/zangeressen waardoor het ook visueel een mooi kijkstuk was. Jess Glynne bracht een set met fonkelende hits waarbij het onmogelijk was om niet gelukkig te worden.

Ieders innerlijke gangster kwam even naar boven tijdens het optreden van Woodie Smalls en zijn entourage. Hiphop en rap songs werden de Roxy tent ingesmeten. Hoogtepunten waren het vrolijke deuntje van ‘About The Dutch’ en het knallereinde waarop iedereen losging. De beats van de dj pasten mooi samen bij de rap die voornamelijk van de extra stem die Woodie meebracht, kwam. Smalls verdween daardoor wat naar de achtergrond. Helaas was het optreden dat een half uur duurde veel te kort. Het publiek had gerust nog even verder willen gangsteren.