Us, de tweede horrorprent van Jordan Peele na diens alom geprezen ‘Get out’ doet het goed qua ticketverkoop. In de VS bracht de film in zijn openingsweekend 70 miljoen dollar op. In ons land trokken 30% meer toeschouwers naar de film tijdens het eerste weekend dat die in de zalen te zien was in vergelijking met ‘Get out’. In Us combineert de filmmaker gratuit geweld, een bloedbad, met een extra laag waarbij hij de kijker aan het denken zet. Wie Us zegt, zegt eigenlijk ook Them of ziet daar United States in. En in dat verschil, blank en zwart, onderdrukkers en onderdrukten, goed en kwaad, ligt de basis van deze prent die dus kritiek uit op de Amerikaanse samenleving. Goed en kwaad die overigens hand in hand met elkaar gaan. Muziekliefhebbers checken best nog eens ‘I got 5 on it’ van Luniz, Bijbelliefhebbers Jeremia hoofdstuk 11 vers 11 en de sociaal geëngageerden onder ons Hands across America uit 1986 - een benefiet waarbij een menselijke ketting gevormd werd door de VS, de opbrengst ging naar lokale liefdadigheidsinstellingen voor armen in de VS die zich inzetten voor daklozen en zij die honger hebben – voor ze Us bekijken.

In Wonder Park, de computer animatiefilm van regisseur David Feiss, wordt een pretpark een metafoor voor de geestelijke gezondheid van hoofdpersonage June (stem van Charlie Van Den Begin). Wanneer haar moeder (stem van Hilde De Baerdemaeker), die tevens haar inspireert en haar verbeelding prikkelt, op een dag naar het ziekenhuis moet voor onbepaalde tijd omdat ze ziek is, sluit June zich op in huis, wil ze niet met haar vriendjes, ook niet met haar beste vriend Banky, spelen, en bergt ze Wonder Land, een miniatuurversie van het pretpark uit haar dromen op in dozen. De blauwdruk van dat park zal ze ook in het vuur van de open haard gooien. June heeft als kind altijd het gevoel gehad dat haar park écht bestaat. Wanneer ze op een dag ertussenuit muist op weg naar een rekenkamp, belandt ze in het bos, en leidt een stukje van die blauwdruk die niet opgebrand geraakte haar naar Wonder Land dat ondertussen een vervallen pretpark geworden is.

Vakmanschap, puur vakmanschap levert de niet-conventionele biopic Stan and Ollie op. Regisseur Jon S. Baird koos bewust niet voor een titel als Laurel & Hardy omdat hij in deze prachtige film die moeiteloos de nostalgische sfeer uit de jaren ’30 en ’50 weet op te roepen inzoomt op het leven van de mannen achter de Dikke en de Dunne, en vooral de jaren die minder gekend zijn. Vandaar dat ie hun voornamen gebruikt. Openen doet de film wanneer het komisch duo op het hoogtepunt van hun succes staat, in de zomer van 1937. Het jaar dat Stan loonsverhoging wil bekomen bij hun filmproducent Hal Roach maar uiteindelijk bot zal vangen en ontslagen wordt. Hij weet immers dat Charlie Chaplin heel wat meer dan hen verdient. Hij staat op het punt om te gaan tekenen bij Fox, maar Ollie komt niet opdagen wat hem verbitterd achterlaat. Ollie (Hardy, de Dikke) zit namelijk nog wel onder contract en krijgt een andere sidekick (Harry Langdon voor de ‘olifanten’-film Zenobia n.v.d.r.) maar de chemie die het originele duo uitstraalde, werd nooit door de twee geëvenaard. In 107 films komen Laurel & Hardy voor, 32 stomme kortfilms, 40 kortfilms met geluid, 23 langspeelfilms en 12 cameo’s.

‘Waarom ben jij geen profwielrenner geworden?’ is wellicht dé cruciale vraag die gesteld wordt in Coureur. Felix Vereecke (Niels Willaerts) moet koste wat het kost wielrenner worden. Zijn vader Mathieu (Koen De Graeve) en nonkel Willy (Günther Lesage) koersten ook. ‘De koers dat zit in je bloed. Dat geef je van vader op zoon door. Je leert vechten tegen alles en iedereen en vooral tegen jezelf’ klinkt het bij de start van dit onwaarschijnlijk sterk regiedebuut van Kenneth Mercken. De semi-autobiografische dramafilm is gebaseerd op het leven van Mercken die de film samen met Monica Stan schreef. Op zijn negentiende zit Felix tot over zijn oren aan de drugs, amfetaminen, epo,  hormonen en bezorgt zijn (in zijn jeugd verder afwezige) vader hem bloed dat ie rechtstreeks injecteert in een ader. De tiener maakt zelf kennelijk onvoldoende testosteron aan waardoor hij gewoon niet meekon met de andere coureurs.

Marvel lanceert nog net voor Avengers Endgame, hét vervolg op Avengers Infinity War waar elke Marvelfan op zit te wachten, een nieuwe heldin op het grote scherm mét menselijke trekjes (en emoties die ze te baas moet zien te krijgen). Daarbij trekt het productiehuis meteen ook de feministische kaart. Zij beschikt namelijk over superkrachten. Ze zal ook overleven wanneer Thanos de helft van alle leven in de kosmos uitgeroeid heeft zo blijkt uit de scene tijdens de end credits. En zal dus straks mogelijk een niet onbelangrijke rol spelen in Avengers Endgame. Ook daarom is Captain Marvel van regisseurs Anna Boden en Ryan Fleck bekijken, een must voor elke Marvelfan. Blijf daarbij tot het einde van de end credits zitten, want ook dan volgt er nog een scène.