PIAS Nites is een festival georganiseerd in verschillende Europese steden. Het festival dat in 2006 werd opgericht, zet vooral bands van platenfirma PIAS en lokale promotoren in de kijker. Ondertussen is het festival te vinden in zes landen en heeft het al bijna 300 bands een kans gegeven. Op 4 maart is PIAS Nites te vinden in de Beurschouwburg van Brussel met Amber Arcades, Fews en Money, waarvan de eerste twee zelfs nog geen album op hun conto hebben. Een avond gericht op gitaren en alternatieve muziek. Op het festival doen Amber Arcades & Fews, meer dan de gevestigde waarde Money, hun best om zich te tonen aan het beperkte publiek.

Een uitverkochte zaal Elckerlyc in Antwerpen dat laaiend enthousiast reageerde met luid applaus én staande ovatie. Dat was het knappe resultaat na een ijzersterke passage van het Sloveense koor Perpetuum Jazzile. Geen typisch koor overigens, ze doen namelijk alles live, a capella, inclusief het beat boxen door Sašo Vrabič. Naar verluidt had het koor de dag ervoor enkele technische uitdagingen gehad in het Koninklijk Circus in Brussel. In Antwerpen voelde je dan ook dat de groep de puntjes op de “i” wou zetten, en er voluit voor ging. Dat in combinatie met zeer straffe arrangementen en vooral erg veel goesting, veel spelplezier op het podium maakte dat het publiek in no time mee was en er chemie ontstond tussen performers en publiek.

Foals is live één brok energie. De band verbrijzelde iedere onschuldige ziel in de zaal dankzij de oerschreeuw van Yannis Philippakis. Op de laatste show van hun tournee leefde de band zich volledig uit. Vooral nummers uit de eerste plaat “Antidotes” en de nieuwe plaat “What Went Down” slopen in de setlist. Met de nadruk op hun stevigere songs en vette riffen verzwakte de band nooit. Het begon met een verwoestende intro en eindigde in een afgebroken Zenith van Rijsel.

Oh Wonder slaagde er in om een wonderbaarlijk concert neer te zetten waarin de nadruk vooral op de gevoelsmatige popnummers lag. Met de fragiele stem van zangeres Josephine Van Der Gucht en de zwoele stem van zanger Anthony West bracht de groep een complementair, fragiel maar vooral aanvullend geheel. In een volgelopen AB zong iedere fan elk nummer van begin tot eind uitbundig mee. De stille nummers kregen zo een soort van festivalgevoel. Dat belooft voor deze zomer op Rock Werchter!

LNZNDRF staat live garant voor een post-apocalyptisch feestje. Met minimalistische elektronische beats, een doordringende bas en fijne gitaarsolo’s brengt de band het publiek in een lichte extase. Bij ieder nummer wordt er strak opgebouwd naar een apotheose en dat duurt telkens meer dan vijf minuten. Voor een splinternieuwe band bleek de groep alvast sterk op elkaar ingespeeld.