Wie op pensioen is, heeft tijd om te doen waar hij zin in heeft. Voor Raymond van het Groenewoud komt dat onder andere neer op een liedje zingen, wat gitaar of piano spelen en met een kritische blik naar zichzelf en de maatschappij kijken. Met “Kreten en gefluister” trakteerde Raymond het publiek van De Roma dan ook op een soloprogramma waarin hij helemaal zichzelf was. Het feit dat hij alleen op het podium stond, leverde vaak een erg intieme setting op en zorgde voor instrumentaal uitgeklede versies van bekende en minder bekende liedjes. Maar ondanks die hoop fijngevoeligheid, kon hij het beest in hem toch niet verstoppen. Bij “Je veux de l’amour” brak hij geregeld uit, bij “Bonestaak dans” stond hij als een losgeslagen, pas geboren veulen over het podium te huppelen en bij “Jarig” droop het cynisme er werkelijk af. Het publiek had misschien niet altijd even veel zin om spontaan luidop mee te zingen, maar hun bijdrage in “Liefde voor muziek” was bij-zonder geslaagd.

The Black Heart Rebellion (TBHR) is een Belgische postmetalband uit die er niet voor terugdeinst om de donkerste gitaren boven te halen. Hun derde plaat “People, When You See The Smoke, Do No Think It Is Fields They‘re Burnin” kwam vorig jaar uit en belandde in verschillende eindejaarslijstjes. Hun abstracte maar betekenisvolle muziek is dan ook iets dat vele mensen aanspreekt, denk hierbij aan Amen Ra maar dan zonder het geschreeuw.

De theatertour van “Van hierboven” liep zo stilaan naar zijn einde, maar van “spelen op automatische piloot” was bij Klaas Delrue en zijn collega’s van Yevgueni gelukkig niets te merken. Het voordeel was dan weer dat de technische kant van de show ondertussen voldoende was ingestudeerd om vlekkeloos te verlopen. De afstelling van de klank, de projecties en de belichting waren dan ook tiptop in orde. En Yevgueni zelf? Ook die hadden aardig hun best gedaan om het publiek te geven waar het voor kwam … en net iets meer.

Met “Faith, Hope & Love “ scoorde Helmut Lotti opnieuw hoge ogen in de topparades en in De Roma mocht hij laten horen hoe deze plaat live zou klinken. Kosten nog moeite werden gespaard om van deze tv-opnames een succes te maken. We zagen een Helmut Lotti die met veel plezier teruggreep naar zijn muzikale roots; de sound van Elvis. Het publiek liet er geen twijfel over bestaan: dit was de Helmut Lotti zoals ze hem het liefst hoorden. Helmut zelf schoot hier en daar toch nog een beetje tekort, maar één ding was zeker: Helmut is terug.

Borgerhout werd voor één avond het Parijs van Vlaanderen en De Roma kreeg even de allures van het legendarische L’Olympia, waar de grootsten uit het Franse chanson ooit op het podium stonden. In deze setting nam begenadigd verteller Bart Van Loo ons mee op een reis door de geschiedenis van het Franse lied waar iedereen schijnbaar met iedereen verbonden was. Het werd een boeiende voorstelling over belangrijke keerpunten en vol van petit histoires en leuke weetjes. Wist u bijvoorbeeld dat de Engelse koningin haar volkslied te danken heeft aan een pijnlijk anaal probleem van Lodewijk XIV? Of dat een verlichtingsprobleem in de douche niet alleen fataal was voor Claude François, maar ook het einde betekende van het tijdperk waarin het Frans chanson over de grenzen bekend werd? Deze geschiedenisles werd tussendoor muzikaal geïllustreerd door Eddy et Les Vedettes. Hierbij leverde frontman Frank Mercelis geweldige versies af van onder andere “Comme d’habitude”, “Et maintenant”, “Il n’y a pas d’amour heureux” en “La ville s’endormait”.