‘Nekka Nacht’ in de Lotto Arena in Antwerpen is helemaal terug van weggeweest en dat zullen we geweten hebben. Het hoogfeest van de Nederlandstalige muziek kwam voor de gelegenheid op de proppen met een gezonde mix van pril talent, jonge kleppers, gevestigde waarden en oude rotten uit het vak. De centrale gasten van ‘Nekka Nacht 2023‘ waren Mama’s Jasje. Ze brachten niet alleen een staalkaart van hun grootste hits waaronder: ‘Als de dag van toen’, ‘Eén nacht alleen’ en ‘Doe het licht maar uit’, maar waagden zich ook aan een reeks bijzondere duetten met hun gasten. Met Gene Thomas ging het aan en uit terwijl aan Raymond van het Groenewoud de liefde werd verklaard. ‘Bouw op mij’ in duet met Wannes Cappelle blonk uit in absolute eenvoud terwijl voor ‘De verzoening’ met Frank Boeijen juist alle registers werden opengetrokken en zowel de extra strijkers als het koor onder leiding van Hans Primusz mee voor de muzikale achtergrond mochten zorgen. De sympathieke Pommelien Thijs en Jaap Reesema vertegenwoordigden de jonge generatie en wisten o.a. met hun duet ‘Nu wij niet meer praten’ het publiek volledig in te pakken.

Dementie. Daar draaide onder andere het laatste seizoen van #LikeMe rond. Dementie. Dat is ook waar de showbizzjournaille kennelijk aan lijdt (en niet het minst die van de openbare omroep) wanneer ze terugblikken op deze spraakmakende Ketnetreeks. Want wat valt er in hun berichtgeving op? Geen woord over de veroordeling in beroep van de medebedenker bijna 2 jaar geleden omwille van zedenfeiten met 4 jongens die dateren uit een periode voor de reeks ingeblikt werd. 2 Jaar met uitstel kreeg hij daarvoor en toen de feiten aan het licht kwamen, werd ie op non-actief gezet bij het productiehuis. Ter vergelijking: een schermgezicht van één wiens rechtszaak véél meer media exposure kreeg, een man die nu nog steeds de zware gevolgen voelt zowel privé als professioneel werd voor de belaging van 5 vrouwen en de elektronische overlast van 1 van die 5 veroordeeld tot 6 maand met uitstel. Het ging bij die #LikeMe choreograaf dus om zwaardere feiten en toch lijkt de publieke opinie zwaarder te tillen aan wat die laatste mispeuterd heeft. Laat ons dat de wereld op zijn kop vinden.

Een film over rouwverwerking. Daarover gaat Zeevonk van regisseur Domien Huyghe die gebaseerd is op zijn verhaal en dat van Wendy Huyghe. Jean-Claude van Rijckeghem en Wendy Huyghe stonden in voor het scenario en daar schort wel wat aan. Zo is de expositie veel te kort. Al na tien minuten, zonder je enige binding als kijker hebt gemaakt met het personage, is Toine, rol van Valentijn Dhaenens, op zee omgekomen. Hij is de vader van Lena (Saar Rogiers) en Jules (Thibaud Dooms) en visser. Hoewel er een waarschuwing was voor het slechte weer, is hij toch met zijn vissersboot erop uitgetrokken. Voor alle duidelijkheid: er was geen verbod om uit te varen. Hij en twee andere bemanningsleden kwamen om. Ging het om een ongeluk? Of heeft ie het weer verkeerd ingeschat en een fout gemaakt?

Noise, de psychologische thriller die Steffen Geypens regisseerde, is sinds vandaag te zien op Netflix. Eerder deze week kreeg de prent een speciale screening met rode loper, select aantal genodigden en uiteraard mocht ook de cast in cinema Lumière in Mechelen niet ontbreken. Doorgaans passen we voor dat soort showbizzevents en geven we dat graag aan onze collega’s van Showbits om het in hun gekende wervende stijl te coveren. Deze keer was het echter de enige mogelijkheid ook voor filmcritici om zo de film voorafgaand aan de release te kunnen  bekijken. Speciale screenings worden er namelijk meestal apart gehouden voor de pers of steeds vaker wordt hen een beveiligde link bezorgd zodat ze die thuis kunnen zien.

Ze zijn zeldzaam aan het worden, de professionals in de muziekindustrie die de ballen nog aan hun lijf hebben om een van de meest kritische journalisten uit te nodigen voor een concert van een beginnende band of artiest. Zelden willen ze dat talent al meteen blootstellen aan een mening die hen en de artiest in kwestie mogelijks commercieel niet uitkomt. Zij behoren als u het ons vraagt tot de categorie lafaards. Daartegenover heb je dus diegenen die wél nog durven, die de uitdaging aangaan (al dan niet onder het motto ‘slechte reclame is ook reclame’) en het er gewoon op wagen. In sommige gevallen gaat het dan omdat men (al dan niet té zelfzeker) er gerust op is dat het allemaal wel positief zal uitdraaien. Toen we een uitnodiging ontvingen om naar het concert van Michael Deno in Kavka te gaan, twijfelden we en ook weer niet. Nooit eerder trokken we immers naar die zaal en vermits het team van Lieven Scheire kennelijk niet in staat blijkt om mails te beheren, laat staan ze te beantwoorden, hadden we nog een gaatje in onze agenda dat zoals steeds - ook nu dus - in no time gevuld geraakte. Your loss Lieven!